#KP14: The Don’t Touch My Croque Monsieurs moeten het met weinig doen…

… Maar kunnen dat wel

Tekst: Emily Griffiths Foto’s: Andre Joosse ,

Klomppop afsluiten was geen makkelijke opdracht voor The Don’t Touch My Croque Monsieurs. Aan de Nederlandstalige punk-hop van het viertal zal het niet liggen, aan de Amsterdammers zelf ook niet. Het vervelende is dat het gewoon al erg laat is geworden en het festival behoorlijk leeg is gelopen. De Spectra-tent raakt nog nauwelijks gevuld, het is welletjes geweest.

Desondanks zet TDTMCM door en raken de weinige aanwezigen snel geamuseerd. Zanger Abel is heerlijk direct, springt van de ene naar de andere kant van podium, danst de macarena en rapt vooral hard. Ondertussen ontstaat een mengelmoes van publiek dat op de voorgrond staat te dansen, de laatste ruige rockers die tegen beter weten volhouden en een enkel persoon die begint te paaldansen, zij het dan onder invloed van alcohol.
 
Het is een aparte aanblik, maar TDTMCM laat zich geen enkel moment kisten. Wat voor een gekkigheid moet dat niet opleveren wanneer deze groep voor een groot en wakker publiek kan spelen?