Voorprogramma
Het publiek wordt vanavond opgewarmd door Little Dots uit Gent. Een kleine vrouw met krachtige stem geflankeerd door een gitarist welke ook wat drums voor zijn rekening neemt en een toetsenist die tevens saxofoon speelt. De melancholische songs waarbij toetsenist en gitarist veel effecten gebruiken blijken een prima opwarming van de avond waarbij vooral het laatste nummer erg positief opvalt.
Gabriel Rios: overdonderend, warm en intiem
Gentenaren Little Dots warmen de zaal op
Door middel van een leuk concept, een jaar lang iedere maand een nummer uitbrengen, zal het nieuwe album ‘This Marauder’s Midnight’ uiteindelijk uitkomen in september. Drie jaar geleden verhuisde Gabriel Rios naar New York waar hij zijn muzikale metgezellen van vanavond leerde kennen en inspiratie opdeed voor de laatste plaat. Waar dat allemaal toe geleid heeft ontdekken we vanavond in Gebouw-T.
Rookmachine
In het voorste gedeelte van de zaal zijn stoelen weggezet wat een heel intieme sfeer geeft, de rest van de ruimte wordt goed gevuld met staande mensen. Rios betreedt alleen het podium en begint met een cover van ‘Voodoo Child’ van niemand minder dan Jimmy Hendrix, een hele gave kleine versie. Wat meteen opvalt is zijn super heldere stem met mooie uithalen, ademhaling is ook goed hoorbaar wat een extra dimensie geeft aan de zang. Bij het tweede nummer wat ook een cover betreft komt de bassist hem met een contrabas vergezellen. Als de celliste zich bij het duo aansluit is het ensemble compleet. Voordat de show echt begint vraagt Rios of men geen foto’s wil maken want dat klikkende geluid stoort alleen maar. Ook moet die stomme rookmachine uit, die klinkt toch maar als een slechte koelkast. De interactie is gelijk op een lekker sarcastisch niveau en meneer windt de zaal meteen om zijn vinger.
Betoverend
Het samenspel van de muzikanten is fenomenaal evenals het volume en de zuiverheid van het zaalgeluid. Door de cello krijgen de songs een wat klassiek gestalte en het tikken op de kast van gitaar en contrabas geven een mooi effect. Het publiek wordt probleemloos betoverd en geeft na afloop van ieder nummer een warm applaus. Rios weet bij iedere plaat een leuk verhaaltje te vertellen, zo ook bij de cover van Buena Vista Social Clubs’s ‘El Carretero’ waarbij hij herinnerd wordt aan zijn jeugd in Puerto Rico.
Klapperende deur
Als toegift worden er nog een drietal nummers ten gehore gebracht. Nadat op verzoek van Rios de deur naar de hal opengezet wordt zodat deze niet meer door zijn muziek heen klappert beginnen ze aan het laatste nummer. De Game Of Thrones intro inclusief vliegende draken is overdonderend en bombastisch, een mooi einde van een mooie avond. Dikke pluim voor zowel band als publiek.