De Middelburgse coverband Friends begint. Deze band bestaat vanavond uit de vertrouwde bandleden August Latumeten (bas en zang), RonTelussa (gitaar en zang), Jongkie Manuhuwa (gitaar en zang), Wilfred Vreeke (drums en zang) en heeft als gastzanger Kees Moerland (leadzanger van ROLR) en als extra instrumentalist Rinus Willeboordse (mondharmonica) meegenomen. ‘Sympathie for the Devil’ van The Rolling Stones wordt ingezet en het publiek is gelijk wakker. Kees Moerland lijkt al zijn energie in het eerste lied te stoppen, maar na een slok van zijn bier blijkt er nog veel meer in te zitten. Als Moerland los gaat, gaat iedereen in de band los. Het zeer diverse publiek is maar moeilijk op gang te krijgen, wat het energieke optreden geen eer aan doet. Friends sluit het optreden met nog een Stones-klassieker 'You Can't Always Get What You Want'.
Bar American rockt voor de Molukken
Hardrock, sexy zangeres en een striptease in Middelburg
Bar American in Middelburg staat vanavond in het teken van Rock voor de Molukken, een initiatief van Wilfred Vreeke en Karla Taniwel. Bedoeld om geld in te zamelen voor stichting Domiliana, die bijdraagt aan een sociaal-maatschappelijke, economische en educatieve ontwikkeling voor de mensen op de Molukken in Indonesië. En dat doet Bar American door een avondje te rocken met Friends, Hot Fuzz en Crazy/Daisy te organiseren.
Hoge hakken
Het publiek is nu iets opgewarmd voor rockband Hot Fuzz, ook een coverband die bestaat uit Jennifer Bouwens (leadzangeres), William Koole (gitaar), Jef Bakker (bas) en Jeroen Polderman (drums). Deze band speelt keiharde hardrock, zoals het bedoeld is. De frontvrouw staat op haar hoge hakken duidelijk haar mannetje tussen al het rockende geweld. Ze heeft een mooie volle stem en ook een goede performance die zeker niet onder doen voor de muziek. Ze gooit dan ook regelmatig haar lange donkere haren in de strijd, waardoor het publiek steeds meer de smaak te pakken krijgt. Zeker als de band een aantal songs van Foo Fighters inzet, gaat het publiek compleet uit zijn dak. Het enige minpuntje van deze band is, dat er wat meer gevarieerd mag worden in de setlist. Het wordt op een gegeven moment een beetje eentonig. Maar over het algemeen een is dit een strak gespeeld en stoer neergezet optreden.
Kusjes-onderbroek
De avond wordt afgesloten door de AC/DC coverband Crazy/Daisy. Het merendeel van het publiek is duidelijk AC/DC fan, want vanaf de eerste gespeelde noot zijn de toeschouwers al wild van enthousiasme. Er worden voeten tegen het podium gezet en fanatiek luchtgitaar gespeeld. Zanger William Besseling, die voor het optreden nog zo'n rustige man leek, ontpopt zich tot een ware performer. Hij staat op het podium in zijn blote bast met spijkerjack zonder mouwen, en daarom staan de vrouwen vooraan. Gitarist Bas Besseling heeft het warm van het intensieve optreden en besluit uit zijn 'Angus Young' outfit te strippen. Na een korte blik op zijn “kusjes-onderbroek” besluit hij toch zijn broek aan te houden. Bar American moet toch echt aankondigen dat de band zijn laatste nummer in moet zetten, want zowel band als publiek zijn er nog lang niet klaar mee. Het lied waar heel de avond al naar gevraagd wordt, 'Whole Lotta Rosie', wordt dan ingezet. William Besseling wijst voor dit lied een Crazy Daisy aan uit het publiek, die hij op het podium toezingt. Een prachtige afsluiting van de avond.
De avond wordt afgesloten door de AC/DC coverband Crazy/Daisy. Het merendeel van het publiek is duidelijk AC/DC fan, want vanaf de eerste gespeelde noot zijn de toeschouwers al wild van enthousiasme. Er worden voeten tegen het podium gezet en fanatiek luchtgitaar gespeeld. Zanger William Besseling, die voor het optreden nog zo'n rustige man leek, ontpopt zich tot een ware performer. Hij staat op het podium in zijn blote bast met spijkerjack zonder mouwen, en daarom staan de vrouwen vooraan. Gitarist Bas Besseling heeft het warm van het intensieve optreden en besluit uit zijn 'Angus Young' outfit te strippen. Na een korte blik op zijn “kusjes-onderbroek” besluit hij toch zijn broek aan te houden. Bar American moet toch echt aankondigen dat de band zijn laatste nummer in moet zetten, want zowel band als publiek zijn er nog lang niet klaar mee. Het lied waar heel de avond al naar gevraagd wordt, 'Whole Lotta Rosie', wordt dan ingezet. William Besseling wijst voor dit lied een Crazy Daisy aan uit het publiek, die hij op het podium toezingt. Een prachtige afsluiting van de avond.