De donkerheid en het abstracte in Azier's songs refereren aan de Berlijnse scene, inmiddels ook de woonplaats van Azier. Hij verhuisde op zijn 19e vanaf het Friese platteland. Een keuze die hem geen windeieren heeft gelegd. In de levendige Berlijnse muziek scene is zijn creativiteit optimaal benut.
Thomas Azier beweegt veel op het podium en probeert het publiek iedere keer weer op te zwepen. Dit lukt hem maar ten dele. Een groot deel van het publiek is dan ook op de grond gaan zitten of liggen en lijkt weg te dromen op de tonen die de weide op komen. Vooraan is het verdeeld. Dit neemt niet weg dat het optreden erg goed is en dat Azier een boeiende persoonlijkheid is om bezig te zien. De sound klopte helemaal en is intrigerend. Met daarnaast een goede stembeheersing komt het allemaal creatief en origineel over.
#VR14: Lekker wegdromen met Thomas Azier
Bijzonder goed optreden slaat niet echt over op publiek
Een heel groot podium voor twee man met in het midden alleen wat elektronica. Thomas Azier komt na een intro breed lachend het podium op. De grote leegte op het podium schrikt hem in ieder geval niet af. Hij zet direct zijn kenmerkende sound in die wat weg heeft van New Order en Depeche Mode.