In het Witte Kerkje zien we, onder de naam De Beste Singer-Songwriters van Zeeland, Django optreden. Django mag na deelname aan de Kunstbende, Polderpop en Ganzenpop zich inmiddels een gevestigde naam in dit genre noemen. Puntje van kritiek: het optreden is versterkt. Het kleine Witte Kerkje beschikt over een uitstekende akoestiek en Django's stem heeft ook voldoende kracht, dus het versterken van het optreden was niet nodig geweest. Gelukkig doet Django's talent dit meteen vergeten. Goed gitaarspel en goed in elkaar stekende nummers. Zelfs een nummer waarin hij zingt over een writers block weet hij in een tekstueel kunstwerkje te toveren.
Door naar de straat, waar Crappydog optreedt. Het kan het enorme tweesnarige instrument zijn, het kan de look van de band zijn, het kan de muziek zijn, maar in ieder geval gebeurt er iets waardoor mensen geboeid blijven om te kijken naar de country/bluegrass muziek van de twee heren. De stampende klomp op het stuk hout, de rauwe bluesy stem, alles valt perfect op zijn plaats om je haast in Amerikaanse folklore te voelen.