Tim Knol en Danny Vera experimenteren erop los

Zangers schotelen publiek nieuw werk voor

Tekst: Daniel Vervelde Foto's: Tineke Boer ,

Het is gezellig druk in het bescheiden Zeeuwse poppodium. Aan de bar staat een groep mensen met een biertje of een wijntje. Een tweede groep mensen doet precies hetzelfde, maar zij zijn de drukte bij de toog ontvlucht en hebben vast een plaatsje gezocht in de zaal. Nieuwsgierigheid overheerst. Iedereen weet dat er een hoop verse liedjes gespeeld gaan worden.

Praatje, plaatje
Als Danny Vera het podium in zijn thuishaven betreedt, heeft hij meteen alle aandacht. Hij staat, samen met zijn gitaar, achter de microfoon. Hij begint een verhaaltje te vertellen. Dit doet hij voor ieder liedje. In de verhaaltjes vertelt hij waar de nummers over gaan en hoe hij op het idee is gekomen ze te schrijven. Dit levert een hele andere manier van luisteren op, wat hij zelf ook aangeeft. ‘’Vaak luister je alleen naar het liedje. Maar met dit verhaaltje erbij is het echt de moeite waard om naar de tekst te luisteren’’, zo zegt hij.
Het optreden zelf is erg intiem. Tussen de liedjes door zoekt Vera contact met het publiek; alles wat er gebeurt in de zaal valt hem op. Dit levert soms leuke gesprekjes op tussen de zanger en de zaal. Zijn liedjes brengt hij met veel gevoel ten gehore. Zowel zijn stem als zijn gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal barsten van de emotie. Ook de eerder genoemde verhaaltjes leveren hier een grote bijdrage aan. Helemaal wanneer hij een liedje opdraagt aan zijn kersverse vrouw.
 
Vera kan terugkijken op een geslaagd optreden. Zijn aparte stemgeluid en goede gitaarspel leveren een bijzondere combinatie op. De dosis emotie die hij daar bovenop gooit, maken zijn nummers helemaal af.
 
Oud en nieuw
Na het gevoelige voorprogramma is het tijd voor de hoofd-act van de avond. Terwijl gitarist Anne Soldaat de laatste hand legt aan de snaarinstrumenten, stroomt de zaal nog voller dan hij al was. Iedereen is er klaar voor. Wanneer Tim Knol en de rest van zijn band ook het podium betreden, barst het applaus los.
De zanger uit hoorn geeft een optreden dat bestaat uit een mix van nieuwe liedjes en nummers die hij al langer speelt. In tegenstelling tot Vera is Knol niet van plan ieder liedje te introduceren met een stukje gesproken woord. Wel betrekt hij, net als zijn voorganger, het publiek zo nu en dan bij zijn optreden.
 
De band die hem begeleidt is zo goed als nieuw. Dit is niet te merken; de zanger en zijn muzikanten lijken elkaar perfect aan te voelen. Ze zoeken elkaar regelmatig op en proberen er een leuke show van te maken. Ook het publiek lijkt de band goed aan te voelen. De muziek die zij maken, zorgt ervoor dat het moeilijk is om niet mee te bewegen.
Na zo’n anderhalf uur spelen komt er een einde aan het optreden van Knol en zijn band. De zaal heeft de nieuwe creaties van de zanger in de armen gesloten, maar is nog niet helemaal tevreden. De hit ‘Sam’s leaving town’ is namelijk nog niet voorbij gekomen. Dit maken Knol en zijn band echter goed tijdens een spetterende toegift.