Steady New Sounds winnen Zeeuwse Belofte

Bevrijdingsfestival dit jaar toneel voor spannende finale

Ben Willemsen ,

De Zeeuwse Belofte is de voorronde voor de Sena Pop Awards in de Melkweg. Steady New Sounds lijkt er klaar voor. Dat bewijzen ze dit jaar in de finale tijdens het bevrijdingsfestival. Genoeg publiek voor een gezellig feestje zou je zeggen, en dat was er ook. De optredens worden regelmatig onderbroken, omdat de bands geen geluid op de monitoren horen. Maar ondanks deze onderbrekingen is de kwaliteit hoog dit jaar.

Genoeg over wat er mis ging, want er ging genoeg goed. Geert van Oorschot mag de aftrap nemen van deze editie. Vorig jaar was Geert nog actief als singer-songwriter, maar treedt nu op met band als Geert & The Chiefs. De bazen van Geert opereren een beetje op de achtergrond en de fanclub van Geert staat prominent vooraan het verder prima optreden aan te moedigen. Geert kent inmiddels wel het klappen van de zweep, met optredens in de Melkweg en het voorprogramma van Racoon. Een ontspannen set als resultaat die best wel iets spannender had gemogen.  

Monsun (voluit Monsun and the Majestical Masters of Mayem) heeft in korte tijd in Zeeland indruk gemaakt. De duidelijke invloeden uit de grunge en bluesrock met lekkere seventies rock riffs liggen lekker in het gehoor. De band heeft gelijkenissen met Jack White en Jimmy Hendrix. De band komt soms wat verlegen over, maar dit is maar schijn als de muziek eenmaal klinkt. Grunge mag soms wat onverstaanbaar en rommelig zijn, maar wordt hier goed gecombineerd met de strakke gitaarsound. Prima optreden.
 
Een lange slungelachtige gozer komt het podium op, een blanke hiphopper, niet wat je echt verwacht bij dit genre. Maar, laten we de hokjesgeest even achterwege laten, want Willy the Poet is sowieso een beetje een vreemde eend in de bijt, in een door gitaarbands overheersende finale. Willy wil een boodschap verkopen, want echte kunst heeft een boodschap. De rode draad in zijn teksten gaat over oorlog, liefde, gevoel en respect. Het begin gaat wat moeizaam van start, maar gaandeweg weet Willy zijn verhaal, in zekere zin poëtisch, te vertellen.  

Steady New Sounds heeft dit jaar bij de diverse bandcompetities al hoge ogen gegooid, en won de juryprijs in het 30x20 festival in Paradiso. Ondanks dat ook deze band problemen heeft met het geluid over de monitoren, zetten de jonge honden van Steady New Sounds een goede set neer. Alle vier netjes in zwart wit, gestreken overhemd met stropdas, zit het ook met het image wel goed. De band concentreert zich niet alleen op de muziek. Het hele plaatje eromheen klopt. De lekker in het gehoor liggende Indierock doet het goed bij het publiek.
 
Het begin van het optreden van The Venues wordt geteisterd door problemen met de gitaar van één van de gitaristen. Het set wordt hier enkele malen voor onderbroken. De aandacht wordt hierdoor wat afgeleid van de muziek, maar ook zonder tweede gitarist klinkt het best. Als dan eindelijk een vervangende gitaar is gevonden komt de gelaagdheid met twee gitaren toch beter over. Jammer, hier had zeker meer ingezeten.  

Het Schouwse viertal van Jimmy Dumbell maakte al indruk en wordt beloont met vele optredens en een tv optreden. De lekker in het gehoor liggende popliedjes doen het goed, en sluiten de avond in sfeer af, ondanks dat de tent al wat leger is.  Festivalbezoekers beginnen spontaan te dansen als ze langs of door de tent lopen. In combinatie met het band-begeleidings traject van Pop aan Zee kan deze band nog heel ver komen. Muzikaal gevoel gaat boven perfectie bij deze band, aldus eigen zeggen. Eén ding is zeker, Jimmy heeft een lekkere vibe!  

De uitslag laat na het juryberaad niet lang op zich wachten. De juryleden zijn het er unaniem over eens dan Steady New Sounds, naast een cheque van € 250,-, in de Melkweg, mee mag dingen naar de Sena Performers PopNL Awards.