VR13: Club Acoustic

Een podium ingericht als ouderwetse woonkamer

Tekst: Cathelijne de Groen en Daniël Hereijgers ,

Nieuw dit jaar op Vestrock is de Club Acoustic. Een kleine tent met een podium ingericht als ouderwetse woonkamer. Een paar stoelen ervoor en je hebt een lekker kneuterige setting.

Na de locals is het de beurt aan de nationale en internationale acts om de huiskamer in te klinken. Om te beginnen speelt de suprise act. Dit blijkt opnieuw ‘The Horse Company’ te zijn. Maar nu in akoestische setting.

De aangekondigde surprise act in Club Acoustic heeft vandaag al eerder gespeeld: het is The Horse Company dat nu in driemans opstelling aantreedt. Het trio uit Zwolle heeft wat moeite met het juist gestemd krijgen van een van de gitaren waardoor dit verrassingsoptreden zo'n tien minuten later begint. Of het daaraan ligt is een raadsel maar de subtiele klanken weten net als eerder vanmiddag niet echt te beklijven bij het publiek, de tent is vrij vol, waarvan een groot deel kletsend volk. Vooral 'Abeline' haalt de aandacht er weer bij, toch ebt die weer weg was als zanger Arjen Hilberdink opnieuw lang moet stemmen. 'Wij gebruiken de snaren van Eric Clapton en die klinken blijkbaar op de ene gitaar beter dan op de andere.' (DH)

Mark Lotterman past beter in een cabaretshow. Zijn album zal niet voor niets ‘Funny’ heten. Grappige introducties leiden naar zijn liedjes die hij met een rauwe stem ten gehore brengt. Een goede stem. En daar zijn ze in Canada ook achter gekomen. Mark heeft afgelopen april een tour door Canada gedaan. Weliswaar met band, die we hier ook liever hadden gezien. Vooral op een festival is het bijna onmogelijk om het publiek een beetje stil te krijgen en je muziek tot enig recht te laten komen. (CdG)

Dan is het de beurt aan de Ieren om hun land te verdedigen. Twee optredens, van Emmett Tinley en Peter Doran. Beide afkomstig uit Ierland. Emmett Tinley (vandaag verkleedt als zwerverhipster) begon in de jaren ’80 met de redelijk populaire Ierse indiefolk band The Prayer Boat. In 2005 bracht hij zijn eerste soloalbum uit. Zijn Vlaamse cellist zorgt voor een diep en zweverig geluid, dat Emmett bezingt met zijn gouden keeltje. Een alom geroemde stem die klinkt alsof, wat er ook is, alles wel goed komt. In de solo-akoestische set die hij op Vestrock neerzet kunnen we lang niet alles zien wat deze man kan, maar slechts een heel klein stukje. Reden genoeg om hem nog eens ergens op te zoeken. (CdG)

De andere Ier, Peter Doran, weet als singer-songwriter diverse hoeken te laten horen. Aan de ene kant de hele kalme dromerige muziek, maar hij kan je ook meenemen in een stroomversnelling. Hij heeft een multi-instrumentalist sidekick meegenomen. Deze speelt geconcentreerd diverse snaarinstrumenten en hierbij raakt zijn gezicht ietwat uit de plooi. Het ziet er soms wat vreemd uit, maar de intensiteit van beide heren slaat om je heen. Denk aan Bob Dylan meets Ryan Adams. (CdG)
Matthew Caws, de naam zegt je misschien niets. Maar de naam Nada Surf wel. Althans, die naam zou je moeten kennen als 3voor12 bezoeker. Een enkele keer doet Matthew een solo-uitstapje en brengt Nada Surf nummers ten gehore op zijn eigen akoestische wijze. Ook tijdens de soundcheck kan het publiek al uitgebreid genieten van Matt en hij wordt hierna dan ook bestormd door fans die hun shirtje gesigneerd willen hebben. Daarna schrijft hij even vlug zijn setlist op een lijntjespapier en dan kan het optreden beginnen. De meeste Nada Surf toppers komen wel voorbij zoals ‘Always Love’, ‘Blizzard Of ‘77’, ‘Inside Of Love’, ‘Hyperspace’ en ‘Happy Kid’.

De ruim twintig jaar ervaring met Nada Surf heeft ook een entertainer gemaakt van Matt. Hoewel hij dezelfde trucjes gebruikt als bij de Nada Surf shows, is het bij zijn solo-optreden zeker net zo leuk. Zoals het ‘interactieve’ nummer ‘Blankest Year’ waarbij hij het publiek vraagt om hard “Fuck it” mee te zingen. De aanwezige fans (en die waren er!) waren in ieder geval erg tevreden. Voor iedereen die nog nooit van Nada Surf heeft gehoord, doe er wat aan! (CdG)

JB Meijers zorgt ervoor dat van Club Acoustic niets overblijft. Letterlijk. Club Acoustic wordt omgetoverd in simpelweg Club. JB Meijers, ofwel Jan-Bart Meijers, speelt vanavond niet voor het eerst op Vestrock. Vanmiddag speelde hij al mee in de band van Carice van Houten. Vanavond gaat het volume nog iets verder omhoog en het dak eraf. JB speelt sinds 1990 in diverse bands waaronder de populaire Nederlands/Ierse britpop band ‘Supersub’ samen met Felix Maginn (Moke). Daarnaast is JB producer en werkte samen met vele grote namen uit de muziekindustrie. Vanavond sluit hij de Club af met wat pittige rock-‘n-roll. Een complete rockset om even de kou uit je lijf te dansen en springen. (CdG)