Janez Detd Circo brengt alsnog de zomer naar Sas van Gent
Rock Around The Bridge mist wederom mooi weer
De spreekstalmeester mijmert: “Vroeger was het met Rock Around The Bridge nog wel eens mooi weer, jongens en meisjes. Wie herinnert zich nog de edities dat de reuzel uit je reet liep?” Ook de 22e editie van het festival in Sas van Gent heeft qua weer geen geluk. Er is wel zon. Heel even letterlijk bij The Mad Trist en heel erg figuurlijk bij Janez Detd Circo. Dè band die de zomer dan toch laat beginnen, ondanks dat thermometer nog geen achttien graden aangeeft.
“De zomer begint hier. We gaan allemaal dansen”, spoort Janez Detd Circo-zanger Nikolas Van der Veken het publiek aan, onderwijl gratis pintjes uitdelend. Stilstaan is ook geen optie op de opzwepende mix van ska, punk, salsa en Balkan beats. Deze band, die ontstaan is uit de opgeheven pretpunk formatie Janez Detd, weet wel hoe ze een feestje moeten bouwen. Het is dan ook dik kontendraaien op een nummer als ‘Plus Souvent’ en compleet uit je dak gaan op de oude Janez Detd kraker ‘Malavida’. Een andere band die de gemoederen bezig houdt is het eveneens Belgische Kapitan Korsakov. Dit trio, met een Vlaamse reïncarnatie van Kurt Cobain als blikvanger, rockt als een malle en Cobain, die eigenlijk Pieter-Paul Devos heet, steelt de show. Zeker als hij op het eind het publiek inspringt en zich volledig laat gaan in de modder die net ontstaan is na een fikse regenbui. Wat een beest, wat een gek. Behoorlijk rock-‘n-roll, zeker als de beste man zijn gitaar daarna in de slik achterlaat en op het podium nog een gratis masterclas stemvervorming geeft.
Het uit Stekene afkomstige Deerman verrast ook in positieve zin. Het ontbreekt de groep alleen nog een beetje aan lef. Als gitarist/zanger Jonas Ruys en zangeres Sofie de Moor zich voorzichtig laten gaan lijkt het er al op, maar zeker de laatste is nog wat bleu on stage. Muzikaal is het trouwens wel de beste band die tot dan toe gespeeld heeft. Geen fratsen met covers om zo het publiek iets bekends te geven. Nee, gewoon gedreven muzikanten die hun eigen nummers voor zich laten spreken. De show kan nog beter, de muziek is al te gek. Festivalopener The Melting Snowmen heeft met Hans Rigouts een echte frontman in huis. Hij zorgt er voor dat deze band het aanzien waard blijft. Hun Foo Fighters-rock zit verder leuk in elkaar maar mist duidelijk originaliteit.
De Zeeuwse inbreng op het Sasse podium komt dit jaar van twee bands en helaas niet direct de beste die onze provincie huisvest. Smash is lieveling bij het publiek vanwege de jeugdigheid (allemaal net 14 jaar) van het viertal. Gezien hun leeftijd kunnen de bandleden zeker spelen maar vormen voorlopig niet meer dan een middelmatige coverband. Schattig is het natuurlijk wel maar muzikaal stelt het nog niet zo veel voor. Hun uitvoering van ‘Blitzkriek Bop’van The Ramones is overigens wel prima en wordt leuk ingeleid met een He-Ho spelletje. In Foo Fighters’s ‘One Of These Days’ vergaloppeert de act zich. De andere covers zijn aardig, maar niet meer dan dat.
Ook The Fictionals,die andere Zeeuwse band, vergaloppeert zich. Maar dan in een cover van Blink-182. De groep uit Hulst is enthousiast en bewegelijk, maar speelt veel te rommelig. Het Maastrichtse The Mad Trist heeft als enige de zon heel even aan zijn zijde. De show staat muzikaal als een huis maar is verder niet erg spannend. Het zelfde kan gezegd worden van de set die afsluiter Ozark Henry brengt. Strak in het wit gestoken stuurt hij prachtige liedjes de wei in. Veelal luisterliedjes waarbij het goed wegdromen is. Maar waarom geen interactie met het publiek? Waarom geen show? Het past wel bij de eigenzinnige Belg, dat dan weer wel. Zijn band is top, hij is goed in vorm, maar toch lijkt dit optreden een beetje een ‘moetje’. En dat is iets wat dit sympathieke festival niet verdiend. Als je publiekstrekker bent, dien je, je eigen ook zo te gedragen. Dan wordt er toch iets meer van je verwacht dan alleen hele mooie liedje spelen voor mensen die al heel de dag regen en kou hebben getrotseerd om jou te zien. Laten we alleen daarom al hopen dat het volgend jaar wel eens echt mooi weer is op Rock Around The Bridge.
