Millstock 2013: Een uiterst relaxed festival

“Een mooie toevoeging aan het culturele gebeuren in Zeeland”

Tekst: Joyce de Nijs Foto's Rene Kauwenbergh ,

Millstock, dit zomerse songer-songwriters festival vindt plaats op het Molenwater, het veld naast de schouwburg in Middelburg. Er komt aardig wat volk op af. Kinderen rennen en spelen lekker in 't rond en veel voorbijgangers komen ook even sfeer proeven. Over het veld liggen kussens en kleedjes klaar, waarop bezoekers onder het genot van een hapje en drankje ontspannen kunnen genieten. Kortom, een dag vol muziek van vooral Nederlandse singer-songwriters in een ongedwongen sfeer.

Marsha, de grote drijfveer achter dit evenement, opent het muzikale festijn. Ziel en zaligheid legt zij in haar liedjes. Vooral in de ode aan haar verloren vriendin Nadien, welke ze met volle emotie brengt, is echt een ‘kippenvelmoment’.
Jelmer de Waard volgt. Hij brengt covers van o.a. Johnny Cash en Sam Cooke. Ietwat nerveus gaat hij van start, maar al na een paar minuten wordt hij wat relaxeter. Hij sluit zijn optreden af, al spelend door het publiek, waar een aantal bezoekers een mini privéconcert krijgt.

Joris Dee speelt samen met violiste Indra Salima Kartodirdjo, die af en toe ook tweede stem zingt met een heldere stem. Joris Dee heeft een ruig stemgeluid en zingt diepgaande teksten. De combinatie met viool geeft het een mooi vol geluid en doet soms wat denken aan Middeleeuwse troubadourliederen. Het duo Taste of Cinnamon dat bestaat uit Renée Lepoutre (gitaar) en Robin Poort (akoestische basgitaar), speelt eigen werk met meeslepende nummers dit uit het hart worden gezongen.
 
Mieke van Veen speelt zowel Nederlands- als Engelstalige nummers. Haar liedjes hebben zowel iets liefs als ook iets stoers. Soms lijkt het alsof ze teveel stilstaat bij wat ze doet en minder vanuit flow speelt. Na dichter Rood gaat het muzikale onderdeel weer verder met Annika Bos. Zij speelt sinds lange tijd eens zonder haar band en wordt vandaag bijgestaan door een percussionist op cajon. Maar, zelfs helemaal alleen weet ze goed de dynamiek in haar nummers te houden.

Ryan Koriya is een Britse singer-songwriter. Voetpercussie en effecten over de gitaar maken naast zijn ruige stem de set lekker rockend. Port of Call (Pieter van Vliet) brengt ons ook eigen nummers. Gevoelige songs met mooi gitaarspel en een heel eigen stemgeluid worden ontspannen ten gehore gebracht. Leendert neemt ons mee in zijn gedachten over geloof, ongeloof en waanzin. Songs die zowel zwaarmoedig als geestig zijn, uit het leven gegrepen. Als dichter Edwin met verve zijn werk heeft voorgedragen, wordt het publiek muzikaal terug gebracht naar de jaren ’70 met Rufus Kain. Althans, zo voelt dat, want Kain heeft een ouderwets geluid met een eigentijdse twist. Mooie, eerlijke liedjes over de gebeurtenissen en vragen in zijn leven.
 
Geert van Oorschot staat als vanouds alleen op het podium, dus zonder zijn ‘Chiefs’. Hij weet het publiek te enthousiasmeren en krijgt ze wederom mee in zijn vrolijke, zonnige set. Ook zonder band weet hij de dynamiek in zijn songs vast te houden. Accidental Bird staat vandaag als duo op het podium. Zonder drummer Harry Florusse, spelen zanger/gitarist Luc Maas en bassist Rob Geschiere eenvoudige songs met invloeden van blues en rock. Soms wat té eenvoudig misschien, omdat er weinig variatie te horen is doet de set aan als één lang nummer. De zonovergoten dag wordt door Smout afgesloten. Het is dan al avond. Luchtige, swingende songs in uiteenlopende stijl met gevoelige teksten.

Deze derde editie van Millstock Festival is weer zeer geslaagd en volgens velen voor herhaling vatbaar. Wat ooit begon als een dagje muziek maken onder elkaar, wordt nu een begrip in het Zeeuwse festivalland. En terecht, want dit unieke festijn is een mooie toevoeging aan het culturele gebeuren in Zeeland.