“Ik heb niks te verbergen hoor…!” roept Martijn uit Vlissingen met een grote grijns als ik hem tegemoet loop met mijn dictafoon. Hij komt voor Surrender. Het is half acht, dus dat is nog wachten tot bijna middernacht. “Half 12”, zegt Martijn. “Die ACDC band vond ik wel mooi, maar ik kom alleen voor Surrender.” “En niet voor het bier?” Vraag ik. “Ja… én voor het bier.” En weer is daar die grote lach!
Verslag Hrieps XXL 2013
“We komen voor de ‘hezelligheid’ en voor … Surrender!”
Je kon het vorig jaar al niet missen, maar dit jaar is Hrieps nog een maatje groter. Twee enorme rood-witte tenten en van de in- tot uitgang mensen in opperbeste stemming. Ook de vrijwilligers hebben er zin in. Aan de massa fietsen en de grasakker die ramvol staan met auto’s, is het al te merken: Hier is het volle bak. Bij het binnenkomen wordt dat beeld bevestigd: “Ik denk wel zo’n 2500 à 3000 man.” zegt een vrijwilliger die het zoveelste polsbandje bij een bezoeker omdoet.
Kirsten staat met een groepje. Ze is samen met Frits, ook uit Vlissingen, en komt voor Surrender. “Via kennissen kom ik hier terecht, dus ja, en zij is m’n vriendin dus…” zegt Frits. “Ik ben hier voor de tweede keer. Het is absoluut niet m’n ding, maar goed. Deathmetal, dat soort zooi. Dat is wél mijn ding.” Helemaal uit Den Bosch komt Patrick. Met zijn vrienden is hij een weekendje eruit, even lekker ‘rust’. Ze zijn er voor de eerste keer en kiezen voor het avondprogramma. “De hele dag? Nee. Gezelligheid moet je zelf maken, daar kom ik voor. Deze muziek is niks voor mij. Maar je weet het hé… de Brabantse landen…”. “Ja”, zeg ik. “Dan weet je er alles van. Die weten hoe ze gezelligheid moeten maken!”
Ik vraag wat verder rond. Zo loop ik tegen Evelina aan: “Ik kom voor de ‘hezelligheid’ vanavond. En ik kom uut Sint Laurens, een dorpje hier verderop. Mooi Wark vind ik leuk en … Surrender.” Ze heeft het middagprogramma niet gezien, want ze is er nog maar net. Erik komt oorspronkelijk uit Grijpskerke, het dorp waar ‘Hrieps’ ontstaan is. Hij is een vaste Hrieps-ganger. De organisatie is van zijn leeftijd: “Daar gingen we vroeger ook al mee op stap. We kennen elkaar en dat is hartstikke leuk. Ik kom voor Surrender, of nee, nou … Mooi Wark, dat vind ik ook leuk!” Marjan komt met een heel gezelschap, veertig man, met een bus uit Goeree. Ze is er ook net en al helemaal in de stemming. En nee, ook zij komt niet voor een band in het bijzonder… of toch… jawel voor Surrender natuurlijk!
In de rij met vrouwen die voor de wc’s buiten wachten is het frisjes en lollig. Dit jaar zijn de toiletkarren en toiletjuffrouwen vervangen door een flinke rij Dixies. Dus geen zogenaamde ‘zeikmuntjes’ meer, maar vrij plassen en er een zootje van maken. Roepen en loeren naar de kerels aan de pispalen. Dat levert hilarische momenten op. Ook zonder al dat bier…
Binnen is het warmer en de vloer vult zich al aardig met plastic bekertjes. Een stel meisjes staat ongemakkelijk te giechelen als ik eraan kom. Ze zijn er voor het eerst dus zijn wat onwennig. Ze hebben allemaal een roodbonte boeren zakdoek om hun hoofd en zo lijkt het een vrijgezellenfeestje… maar hmm… veertien jaar is daarvoor een beetje te jong misschien. Madelon komt uit Meliskerke. Vriendin Naomi, ook uit ‘Melis’, komt al voor de derde keer. Ze kijkt dan ook een stuk zekerder uit d’r doppen. Ze is zestien. Ook Nathalie uit Zoutelande komt voor de eerste keer en voor de gezelligheid. Helemaal alleen zijn ze niet want Nathalie zegt: “Nee, niet allebei mijn ouders, maar mijn vader loopt hier wel!”
Dit festival trekt jonge mensen en dat is leuk.
Dat het festival ‘Hrieps’ heet en niet ‘Grieps’, is duidelijk als je met mensen spreekt die uit deze omgeving komen. Zo zegt een man uit Aagtekerke: “Ik heb al een paar nummers ‘heluisterd’ van ‘du Driefstang’ en … wel ‘hrappig’, weet je… ken je die nie? Slaat helemaal ‘nerhens’ op… haha.”
“Niet teveel drinken? Hoezo? Ik heb al teveel op, dat hoort toch zo. Dit is een zuipfeest.”
Als ‘WC experience’ het optreden start sijpelt het bier inmiddels langs het tentdoek naar beneden je nek in. Maar ach, droog is niemand meer en hier zie je in een notendop wat feesten is: crowdsurfen, wild in de lucht in het rond en tegen elkaar aanspringen, met je bier gooien, zuipen. En als je dat zelf allemaal niet durft of wilt, dan is kijken en luisteren hier ook een groot plezier!
Surrender Hrieps. Dit jaar groots uitgepakt en groots gebleven in boerenrock én in supergoeie feestjes geven!