Met uitzondering van de bassist ligt de gemiddelde leeftijd dik boven de 60. De mannen hebben dan ook enkele nummers nodig om op dreef te raken. Maar dan ontstaat er een wervelend optreden met in de hoofdrol een energiek swingende Napoleon Murphy Brock, die een jeugdigheid uitstraalt waar menig dertiger jaloers op zou zijn. Met veel gevoel voor humor weet hij de nummers aan elkaar te spreken. Gitarist Mike Miller valt op door zijn indrukwekkende eigenzinnige solo’s en verder maakt het meerstemmige zangwerk grote indruk.

 

De band speelt de sterren van de hemel. Een kleine twee uur worden we vermaakt en meegenomen door het complexe repertoire van – hoe kan het ook anders - Frank Zappa. Het publiek reageert dan ook enthousiast op de door de band gekozen selectie: ‘Penguin in Bondage’, ‘Pygmy Twylyte’, ‘I’m the Slime’, ‘Village of the Sun’ en ‘Peaches en Regalia’ passeren de revue. Een goed gevulde Piek staat op z’n kop. Na afloop nemen de bandleden nog even de tijd voor een meet & greet. Kortom, een fantastische muzikale avond vol Zappa-nostalgie!