Popronde: Het dak eraf bij Kids With Guns

Onvervalste Rampop bij The AppleJacks

Tekst: Daniel van Veen Foto's: Niels Davidse ,

Tijdens de vijfde editie van de Popronde in Middelburg is het ook weer aan Café Seventy Seven om twee opkomende bands het podium toe te vertrouwen. Dit jaar is de eer aan Kids With Guns die met een mix van indie en electro het publiek omver blaast, gevolgd door de sublieme oldskool rock ’n roll van de The AppleJacks dat menig voetje van de vloer krijgt.

Het is stampvol in Café Seventy Seven als het Utrechtse trio Kids With Guns zich op het podium begeefd. Het publiek is echter niet de enige die geen kant op kan; ook zanger Niek Eilander heeft maar een halve vierkante meter op het wiebelende podium om te staan. Dit weerhoudt de band er echter niet van om een combinatie van strakke indie met electro, een vleugje salsa en van tijd tot tijd een snifje dubstep het publiek in te slingeren. De sfeer is vanouds gezellig, ook mede door het veelvuldige geflirt met het publiek dat van alle kanten bijna het podium opgedrukt wordt. Als zanger Niek dan zoveel mogelijk mensen aanmoedigt om te crowdsurfen, gaat het publiek helemaal los. Erg verrassend zijn de laatste twee nummers waar Jennifer Lopez- Love Don’t Cost a Thing en Fergie - My Humps op geheel nieuwe wijze worden uitgevoerd. Het eindoordeel is duidelijk; De fusie van MGMT en The Offspring in de vorm van Kids With Guns rockt werkelijk het dak eraf in het Middelburgse Café!

Op het moment dat The AppleJacks hun reusachtige versterkers binnen rollen is het een stuk rustiger geworden in Café Seventy Seven. Het overgrote deel van de Middelburgse toeschouwers zal bij Kayser Karel of John Coffey staan. Dit is echter geen reden voor het Amsterdamse viertal om de moed op te geven, want vanaf de eerste noten die op het electrisch orgel aangeslagen worden is het publiek al met de voetjes van de vloer. Het samenspel van gitaar, bass, drums en het bekende snerpende geluid van een electrisch orgel geeft deze band hun onvervalste rock ’n roll rampop naam. Een combinatie van The Doors, Fratellis en Ray Charles doet The AppleJacks nagenoeg ook denken aan de Nederlandse bluesrockband DeWolff. In de Seventy Seven hangt een ontspannen sfeer, wat de interactie tussen de band en het publiek zeker wat gemakkelijker maakt. Grappen als “dit was een slecht einde, die doen we opnieuw” worden dan ook hartelijk ontvangen. Ook andere kleine foutjes zoals piepende versterkers of een microfoon die van het podium afvalt, worden deze swingende rock ’n roll groep met gemak vergeven. The AppleJacks maakt het in Middelburg waar dat ze een aanstormend talent is, al zij het wel nog in de laatste fase van de kinderschoenen: Het is nog niet perfect, maar het is wel echt een feestje!