Mineral Beings, dat is jongen met toetsenbord en meisje met microfoon. Zo bezien lijkt het op niets, maar als je dan toch in een filmzaal staat kun je net zo goed wat filmfragmenten vertonen. En dat pakt geweldig uit. Zij klinkt als Suzy (die van de Banshees, wie kent haar nog?), soms een beetje vals, maar wat een mooie stem. Zijn toetsen klinken als Depeche mode of New Order. Opgeteld met de prima stoelen en schitterende beelden van cowboys, paarden en de zee een enigszins hallucinerende performance. Uniek op deze avond. Het is werkelijk te hopen dat de Cinema volgend jaar weer meedoet aan de popronde.
Popronde: April, Mineral Beings en VineYards
"Kom naar voren en geef ons liefde"
Het is een geslaagde editie geweest van de Popronde. Mineral Beings speelde in de nieuwe locatie, de Middelburgse Cinema. In Ko d'Oooooor was het druk voor April en Vine-Yards gaf een showtje pop-punk weg.
Onmogelijk om geen sympathie te voelen bij de gasten van Vine-Yard. Na het eerste nummer waarin de drie gitaristen met zijn allen lekker in de microfoons staan te blèren zegt de gitarist. ‘Komt naar voren en geef ons liefde’. Iedereen een stapje naar voren et voila: meer sfeer in de tent. Aanstekelijke punkrock, beetje glad, maar stilstaan is verrekte moeilijk. Ze spelen ook nog een cover: I’ll be there for you, van The Rembrandts. En dat zegt eigenlijk genoeg. Ongetwijfeld radio-fahig, maar met punk heeft het weinig te maken. Is dat erg? Welnee, je zal ze maar op je feestje hebben, deze springerige jongens, zeker te weten dat het dak eraf gaat. Lekker hoor!
Aan April uit Utrecht de eer om Ko’Doooor plat te spelen. Het is er ramvol dankzij de medewerking van de Hogeschool Zeeland die hun studenten studiepunten in het vooruitzicht hebben gesteld bij aanwezigheid. De band is er blij mee en geeft een puike show weg. Een bijzondere band is het wel dat April. Met de zanger op vrouwenschoenen en de zangeres op plateauzolen waar Kiss jaloers op zou zijn. Afijn, als het maar lekker zit. Muzikaal is er weinig vat op te krijgen. Het trio brengt dromerige maar puntige gitaarpop van het soort dat niet uit je hoofd krijgt. ‘Always A Goodnight’spookt nu nog door mijn hoofd.