Deze Antwerpenaar met Turkse roots wist zich in de afgelpen 3 jaar op te werken tot graag geziene gast op de festivals en deed dat met niet al te kleine tussenstations als Dour, Pukkelpop en Lowlands. Maar wat maakt ie nu eigenlijk? Is het gipsy, balkan beat, electro wellicht? Noem het dubstep of global bass, wat maakt het uit: een feestje is altijd het eindstation. Zal Merdan als een denderende locomotief over ons heenwalsen?

 

De trein komt wat langzaam op gang met het eerste nummer, maar na het eerste tussenstation, gaat het vol gas. Compleet met foute trainingspakken en zweetbanden is de toon al snel gezet en stuitert het van voor tot bijna achter op het veld op en neer. Vrolijke beats worden gemengd met authentieke Turkse melodieën. De toevoeging van afwisselend een live sax,  trompet, klarinet en accordeon maken het feest compleet. Na de wat saaie Sherman en de nooit buiten de lijntjes kleurende Customs, is dit precies wat er nodig is. Vestrock is weer gewalst en suddert na in een heerlijk zonnetje.