Bij binnenkomst klinkt het jaren 80 new wave metalgeluid van Ten-13 al uit de boxen. Ondanks het feit dat ze eigenlijk niet meer optreden, heeft de band uit Terneuzen nog steeds een trouwe groep fans achter zich staan waardoor het al aardig druk is. Eind vorig jaar kwamen de mannen weer bij elkaar om nog één keer te knallen op de laatste editie van het metalfestival Opblaaspop. Het smaakte kennelijk naar meer want vanavond staan ze in het voorprogramma van niemand minder dan Customs te spelen. Qua sound is er niet veel veranderd, de aanstekelijke, melodieuze gitaarriffs gecombineerd met de ritmische drums en basgitaar zorgen voor het typerende new wave geluid. Met het verdwijnen van de wilde haren van zanger Bart Quist lijkt het wel alsof zijn zang helderder en gevoeliger is geworden. Als we hem moeten geloven, is dit toch echt het allerlaatste optreden. Alhoewel er vanuit het publiek wordt opgemerkt dat deze band best op Vestrock zou kunnen spelen… zeg nooit, nooit.

 Customs start wat later dan verwacht door technische problemen, maar als de mannen eindelijk het podium betreden in hun nette, strakke pakken, dan is iedereen dit oponthoud snel vergeten. Ze hebben er zin in en dat is te merken. Ze beginnen met het nummer “Onwards & Upwards” van hun tweede album “Harlequins of Love”. Vanavond spelen ze voornamelijk nummers van dit nieuwe album en deze worden goed ontvangen door het publiek, maar ook de hits “Rex”, “Justine” en “We are Ghosts” van het eerste album “Enter the Characters” passeren de revue. 
De vergelijking met Interpol is weer snel gemaakt door het vrijwel identieke stemgeluid van zanger Kristof Uittebroek, maar de nummers van Customs zijn een stuk energieker. Vergeleken met hun optreden op Vestrock, zo’n 2 jaar geleden, is de interactie tussen de bandleden onderling én tussen band en publiek een stuk verbeterd wat de band alleen maar ten goede komt. Jammer is wel dat het 5e bandlid, de toetsenist, in een donker hoekje van het podium is gezet. Wat ons betreft verdient hij toch wel wat meer krediet.
Als voorlaatste nummer wordt er gekozen voor een cover, ditmaal geen cover van Joy Division, maar “You (don’t believe in number one)”, een hit uit de jaren 80 van de Antwerpse popband Scooter. 
De band sluit hun strakke show af met “Harlequins” een catchy popnummer waarop het publiek uitbundig staat te dansen. Na de show betreden de sympathieke Belgen de zaal voor het signeren van cd’s en nemen ze nog alle tijd voor een praatje met de fans.