Divapop: benefietavond in ’t Beest

Goese scene speelt voor het goede doel

Tekst: Leo Meijaard Foto's: Andre Joosse ,

Een benefiet avond voor de stichting Diva Dietvorst, die zich inzet voor de strijd tegen Neuroblastoom kinderkanker, met een aantal opmerkelijke namen. Reden voor 3voor12 om er bij te zijn. Voor het goede doel, maar uiteraard ook voor de muziek.

Het is druk in ’t Beest. En dat niet alleen, de sfeer is vrolijk en ontspannen. Alle bands spelen deze avond belangeloos voor stichting Diva Dietvorst in samenwerking met stichting Jayden. Jayden kennen we nog van de benefietconcerten die Racoon onlangs heeft georganiseerd. Het onderwerp leeft dus in Goes. De eerste band die we zien is Sense, een duo. Hij speelt op akoestische gitaar en zij verzorgt de zang. Een mooie opener van de avond.

De tweede act Trenches is een opvallend gezelschap, zeker voor degenen die de jaren negentig bewust hebben meegemaakt. Erik Janson kennen we nog van de Flat Battery en Wilfred Goncalves van de indie band Drowning Accidents en voormalig Zeeuwse belofte ScaleModels. Het optreden komt eigenlijk te vroeg, vertelt Wilfred na het optreden, want ze zijn nog maar net begonnen. Maar voor het goede doel wilde Trenches graag wat eerder dan gepland het podium op. De onwennigheid van een eerste optreden blijkt vooral uit de wat houterige presentatie van de zanger, die overigens wel prima bij stem is. Maar muzikaal zit het uitstekend in elkaar met verwijzingen naar New Order en The Editors. Het gitaargeluid van Wilfred is volstrekt uniek en klinkt hard en schel, zoals we van hem gewend zijn, zozeer zelfs dat de mixer de gitaarpartijen heeft weggedraaid. Het podiumgeluid volstaat om de hele zaal te vullen. Weinig nieuws onder de zon dus, maar een heerlijk bandje waar we graag nog meer van willen horen.

Bart Dietvorst is de vader van Mara. Zij lijdt aan neuroblastoom en de opbrengst van deze avond komt ten goede aan haar behandeling. Bart, die vroeger in Namedropper speelde, komt alleen het podium op met zijn gitaar voor een paar intieme nummers. Later voegen zijn vrienden zich bij hem en ontstaat er een gemoedelijk sfeer in de zaal en op het podium.
 

X-Proof is in 2007 opgeheven, maar speciaal voor deze gelegenheid weer bij elkaar gekomen om de liefhebbers van het hardere genre te bedienen. Deze instrumentale band speelt pittig en strak. Moeilijk voor te stellen dat deze gasten vijf jaar niet met elkaar gespeeld hebben.

De afsluiter is Misty Basement. En dat is altijd en overal, voor ieder festival een goede keus. Reggae Music inna different style. Lekker losjes met de handen in de zakken retestrak spelen. Bij Misty Basement is het onmogelijk om stil te blijven staan, zeker niet als zanger Jan vanuit zijn lazy groove het publiek verleidt. Het duurt dan ook niet lang voordat de ’t Beest staat te swingen. Leuke avond, die ook nog eens 3000 euro opbrengt.