De Staat behoort tot de top

Dansen op de Psycho Disco Tour in de Spot

Tekst: Leo Meijaard Foto's: Ingeborg de Pooter ,

Na de zeer succesvolle club tour van vorig jaar besluit de veel gelauwerde Staat er in 2012 nog een handvol optredens tegenaan te gooien onder de noemer psycho disco tour. Het voorprogramma is in handen van het trio Birth of Joy. ‘Wij toeren het liefst met bands die toffe muziek maken waar we zelf ook van houden’, zegt frontman Torre Florim. Twee toffe bands dus in de Spot, waarvan de eerste zich nog moet bewijzen.

 Eindelijk terrasweer! De Middelburgse binnenstad zit vol, iedereen lekker naar buiten. Toch is het binnen in de Spot behoorlijk druk. Uitverkochte zaal, met veel twintigers die de gemiddelde leeftijd aangenaam naar beneden drukken.
Het voorprogramma start overtuigend. Met Birth of Joy heeft de categorie foute bandnamen er weer een toppertje bij. Maar het plezier spat inderdaad van het podium. Verlekkerd als een geek in een Apple-store raust het drietal met grote passen door de rock ’n roll. Met een vette knipoog naar Dead Moon, The Cramps en Jack White. Heerlijk bandje met een heerlijk orgeltje! Mag volgende keer best als headliner.

Het is de eerste keer dat de Staat in Middelburg speelt merkt frontman Torre Florim halverwege het optreden op. Tijdens de vorige tournees werden wel Vlissingen en Goes aangedaan. Deze concertreeks onder de noemer Psycho disco tour is eigenlijk een toegift. Want er is geen nieuw werk verschenen. Wel laat De Staat in de Spot een paar nieuwe nummers horen, de derde plaat komt eraan. De Machine die tijdens de vorige optredens nog een prominente plaats op het podium innam is in Nijmegen achtergelaten. De band heeft daardoor alle ruimte en die wordt goed benut. Het tempo ligt hoog. Het geluid is bijzonder goed en hetzelfde geldt voor de lichtshow. Met veel tegenlicht wordt een intieme donkere sfeer gecreëerd die wonderwel past bij de stuurse en ietwat hoekige muziek. De band heeft er zin an en het publiek ook, zo blijkt al snel. Stonerrock waar op gedanst kan worden, je moet er bij zijn om het te geloven. Uiteraard krijgen nummers als het bekende Sweatshop en Wait for evolution veel bijval, maar ook de nieuwe nummers oogsten applaus. Met de kanttekening dat het enigszins melige Vuvuzela, het eerste nummer van de toegift, nog wel een kritische blik kan gebruiken. I’ll never marry you  zorgt voor een parelend rustpuntje. En het einde…het einde is haast apocalyptisch. Ah, I see ontpopt zich tot een heerlijke muzikale LSD-trip. Overstuurde gitaren en effecten en toch strak blijven spelen. De Staat behoort niet allen tot de beste acts van Nederland, ze kunnen zich meten met de Europese top. Dat is wat ze met de psycho disco tour bewijzen.