Indien Esther Groenenberg ooit heeft gepoogd subtiliteit in haar lyriek na te streven, heeft ze dat pogen lang geleden achter zich gelaten. “Zak in de stront”, een gedeelte van haar vrolijke, licht kinderachtige single Slingers En Ballonnen, valt ergens buiten de geijkte vormen van poëzie. Evenals overigens een volgend liedje aankondigen als een “ode aan het keihard op je bek durven gaan”. Onwillekeurig doet het vermoeden dat onder de façade van de volwassen vrouw een onzeker tienermeisje schuil gaat. Met grote mond.

Er is echter meer. Sereen rustpunt van het optreden is Zuurstof, drijvend op wat percussie en golvende backing vocals. Met haar zwemmende handbewegingen doet ze driftige pogingen Inge Dekker te imiteren. Daarentegen is het muzikaal aan Babylon Circus gelieerde Dokter Dokter, inclusief absurde gregoriaanse koortjes en rollende drum, duidelijk publieksfavoriet.

Maar afgezien van enige naïviteit en een klein gebrek aan zelfkennis aangaande haar grappigheid – want wat ze ook probeert, grappig wordt het niet – is haar optreden één van sprankelend enthousiasme. Euforisch grijnzend berijdt zij de pianokruk. Onderwijl dansen haar bandleden – toetsenist, drummer, gitarist, contrabassist – zover hun instrument het toelaat op haar lichte Nederlandstalige nummers vol pa-pa-parefreintjes. Die knuffelen met kleinkunst en swingen rustig als een hangmat in een zomerbries.