Aan promotie geen gebrek, er was genoeg ophef over de “ik ben toch niet mainstream” tour van de bands Eins, Zwei Orchestra, Novack en Mr. Love and the Stallions. De band Novack kondigde twee weken geleden aan dat ze gingen concurreren met de bekende voetbalplaatjes, er zou een indieplaatjes plakboek op de markt komen. Het bleek achteraf een grap te zijn.
Het artwork van de tour kreeg ook de nodige aandacht. Ludiek werd de Mediamarkt reclame gebruikt als aankondiging. Het merk Mediamarkt werd vervangen door Indieshop en de slogan “ik ben toch niet gek” door “ik ben toch niet mainstream”. Helaas zag Mediamarkt de humor er niet van in, met juridische dreiging werd daarom het artwork aangepast. Indieshop is in het leven geroepen uit de onvrede over de bezuinigingen in de kunstensector.
Of de bands totaal niet mainsteam zijn, daar valt over te discussiëren. Opener Mr Love and the Stallions spelen namelijk meer dan toegankelijke songs. Vrolijke melodietjes, catchy refreintjes, de band is de vrolijkheid zelve. Toch is het geen drie-akkoorden vrolijkheid wat de band brengt, er is nagedacht over de nummers met als resultaat dat ook na 10 keer luisteren de songs nog staan. Wat ons betreft zijn de hitlijsten klaar voor Mr Love en zijn aanhang.
Tweede band deze avond is Novack. Ook uit Utrecht en met een zelfde uitgebreide bezetting, met onder andere keyboard en trompet. Maar daar houd de vergelijking mee op want deze heren gooien het over een totaal andere boeg. Ze spelen meer ingetogen sfeervolle nummers en zoals ze zelf al grappen voelt het als een soort pauzemuziek tussen de andere twee bands. Het duurt even voordat de band het publiek in hun sound kan meenemen, maar na een paar nummers dringt de genialiteit van de nummers door tot de zaal. Intelligente popmuziek zullen we het maar noemen, of het ook mainstream is? Elbow kan met dit soort muziek in ieder geval een aardige cent verdienen.
Afsluitende band is Eins, Zwei Orchestra. Een projectband met verschillende ervaren muzikanten en als middelpunt het echtpaar Stefan en Lydia van Maurik. Shoegaze verpakt in een luchtig popjasje, de band zorgt voor een vernieuwende en verfrissende sound in het clubcircuit. Met hun energieke live show zeker een geslaagd project, laten we hopen dat het niet eenmalig is.
De slotakkoorden komen uit de cd speler van dj Wired die de hele avond al voorziet van de beste shoegaze klassiekers.
Al met al een zeer gevarieerd muzikaal programma. Het enige wat tegenviel deze avond was de opkomst. Kennelijk hebben de mensen uit Goes en omstreken er geen probleem mee om als mainstream bestempeld te worden, want alle bandleden bij elkaar vormden samen de helft van het publiek. Erg jammer want ze hebben zeker wat gemist!