ls we de voorspellingen van Harold Camping moeten geloven, gaan we zaterdagavond helemaal geen optredens meemaken. Gelukkig lijkt het einde van de wereld het zicht op de tijd even kwijt te zijn geraakt, en stormt menig Middelburg naar De Spot voor wat een feestelijke avond beloofd te worden. Op het programma Sexton Creeps en O’Death.

Sexton Creeps is een groots collectief uit de Groningse muziekwereld, dat erom bekend staat regelmatig in wisselende bezetting op te treden. Voor de – vermoedelijk eerste - show in Zeeland lijkt iedereen te zijn opgetrommeld; ze zijn met veel. Het is echter geen bijeengeraapt zootje: de band kiest er bewust voor om niet bij ieder nummer alle instrumenten naar voren te laten komen. De kakofonie blijft zodoende uit en de theatrale, zwaarmoedige en psychedelische folkrock kan rustig inwerken op het publiek. Hoewel, rustig? Sexton Creeps bouwt niet zelden naar een hysterische climax, waarin zanger J.C. de hoofdrol op zich neemt. Het nieuwste album is trouwens gratis te downloaden via hun website. Aardig, toch?

O’Death heeft al naam gemaakt met de term “death country punk”. Het is een passende omschrijving voor de muziek van de heren. Ze weten folk, country, bluegrass en punk succesvol te vermengen en in een erg levendige en prettig gestoorde performance te stoppen, waar de energie doorgaans van af druipt. Het derde album van de band uit New York, dat de naam Outside heeft meegekregen, is nog maar net te koop in de platenwinkels. Er wordt vanavond dan ook gretig gebruik gemaakt van de mogelijkheid om dit meest recente hoofdstuk te promoten. 

Als we dan toch een oordeel moeten vellen over O’Death vandaag, dan moet gezegd worden dat de band wel wat rustiger is geworden. Dat is op de nieuwe plaat ook al terug te horen. Misschien heeft de succesvolle strijd van de drummer tegen kanker z’n sporen achter gelaten, misschien zijn de leden toe aan een wat volwassener geluid. De oncontroleerbare gekte waar de band op bekend staat, wordt in ieder geval wel een beetje gemist. Zanger Greg Jamie lijkt er vanavond ook niet zoveel zin in te hebben. Hij mist net dat charisma om het publiek verder op te zwepen, waar dat een vergelijkbare band zoals Elliott Brood bijvoorbeeld wel lukte.

Misgeschoten dus? Dat nu ook weer niet. O’Death mag dan niet aan de torenhoge verwachtingen voldoen, ze spelen een strakke show en weten hun melancholische boodschap wel degelijk over te brengen. De dag des oordeels is wat dat betreft terecht uitgesteld.