In De Piek is het tijd voor alweer de vijfde clubavond van dit seizoen. Helaas moeten we het met een band minder doen dan stond aangekondigd op de affiche: Dog Called Phenix moest afzeggen wegens ziekte. Erg jammer, maar niets aan te doen. Ook moeten we lang wachten voordat de eerste band dan eindelijk van start gaat.
Scarabee is een Goese band bestaande uit Jolan van Loo (bass/zang), Tijs Valkenburg (gitaar/zang), Stefan Geers (drums) en Dave Houg (piano/toetsen). De jongens hebben elkaar in 2006 leren kennen op school en hebben samen Scarabee opgericht. Ze begonnen met het spelen van covers en later zijn ze zelf ook nummers gaan schrijven in de richting van britpop. Iets waar ze absoluut een talent voor hebben want de nummers zitten goed in elkaar. Afwisselend en gezamenlijk verzorgen Jolan en Tijs de zang. Echter lijkt het alsof de jongens voornamelijk oefenen op het samenspel van instrumenten, wat een genot is om naar te kijken en luisteren, en minder op hun zang. Dit kan beter en is hopelijk een aandachtspuntje voor de volgende keer. In 2009 nam de band al hun eerste EP op, en een splinternieuwe is op komst: Paint The Town So Red.
In plaats van nu door te gaan met Dog Called Phenix, blijft alleen Nuff Said nog over. Nuff Said behoort tot een stukje Zeeuwse trots. Oorspronkelijk is de band afkomstig uit Middelburg, maar is verkast naar Amsterdam. De broers Marijn en Michiel Slager en Willy Berrevoets richtten de band in 1996 op en wonnen al gauw verschillende bandwedstrijden en prijzen. In 2009 kwam hun vijfde album Supernatural uit. Op het podium is de muziek als explosieve rock te bestempelen, want knallen is absoluut één van hun sterke punten.
Net als bij de CD presentatie van Supernatural in De Spot in Middelburg beginnen ze hun set met Beautiful. De zaal van De Piek is inmiddels wat meer gevuld met liefhebbers van Nuff Said. De nummers van het laatste album zijn inmiddels goed bekend bij het publiek. Er wordt flink gedanst en er is zelfs iemand aan het headbangen. Niet alleen in de zaal, maar ook op het podium gaan Marijn, Michiel en Willy helemaal los. Een mooi plaatje toont zich als de mannen met de gitaren op de boxen aan weerskanten van het drumstel springen en hier verder spelen. Veelal nummers van het nieuwe album komen voorbij, met hier en daar een uitschieter naar het verleden, zoals Splinter en Stripes.
In plaats van het podium te verlaten en terug te komen voor een toegift blijven de heren voor het gemak maar gewoon staan en kondigen daarmee min of meer de toegift aan. Er wordt kort overleg gepleegd welke nummers ze nog zullen spelen en vanuit het publiek wordt om Lekker Dieng gevraagd. Die komt straks belooft Marijn waarna het gevoel ontstaat dat we nog even een nummertje uit moeten zitten. Lekker Dieng komt, en Lekker Dieng komt hard! Een nummer geschreven voor de film Wilde Mossels uit 2000, waar de bandleden ook in meespeelden. Een hard powerrock nummer wat bij ons Zeeuwen stiekem toch een speciaal plekje heeft.
Als laatste nummer wordt toepasselijk (of clichématig, ligt er maar net aan hoe je het wilt zien) Goodbye gespeeld. Er wordt om alsjeblieft nóg een nummertje gevraagd, maar het optreden zit er echt op. Ondanks dat we Dog Called Phenix hebben moeten missen vanavond, hebben Scarabee en Nuff Said ons gelukkig wel heel blij weten te maken.