Een mooie zonnige dag in het Zuid-Bevelandse Ovezande. Zoals elk jaar op Hemelvaartsdag is het feest in het dorp. Een verslag van de bands in de tweede tent met opkomend talent, lokaal en landelijk.

Hoe kun je een festivaldag beter beginnen dan met de funky sound van Seriousz. Druk is het nog niet, het is net 11 uur geweest, maar de sfeer op Klomppop zit er dankzij de Goesenaren al goed in. De band laat een erg volwassen sound horen, voor muzikanten van 15 jaar zeker bewonderenswaardig. Als deze band zijn zoektocht naar een eigen stijl heeft beëindigd en de set vrij is van covers, is dit een band waar we zonder twijfel meer van gaan horen. (AJ)

Monomania wordt aangekondigd door het gegil van de voornamelijk jonge fans die al enige tijd ongeduldig voor het podium hebben staan wachten. Dankzij het uiterlijk van de bandleden en de vrolijke Destine-achtige pop punk die ze ten gehore brengen, waan ik me direct op de filmset van een Amerikaanse highschool film. Ondanks dat er wat technische problemen lijken te zijn, haalt de band alles uit de kast om er een zo groot mogelijke show van te maken. Naarmate het optreden vordert klinkt de band steeds beter, en vooral de laatste twee nummers van de set klinken lekker vol en energiek. Het lukt de band echter niet om indruk te maken op het grote publiek, dat toch vooral het zonovergoten grasveld verkiest boven de tent waar Monomania staat te spelen. (HV)

Volt Violin moest vorig jaar afzeggen, maar staat dit jaar dan toch op Klomppop. De band, die al eerder de Zeeuwse Belofte won en meedoet met het bandcoaching project Pop Aan Zee, maakt direct vanaf het eerste nummer een strakke en degelijke indruk. Muzikaal is alles prima uitgewerkt en uitgedacht, en het lijkt haast onmogelijk de band op een foutje te betrappen. Door de interactie met het publiek ontstaat er een prima sfeer, en al snel staat de tent vol met mensen die staan mee te klappen en te springen op de toegankelijke nummers. (HV)

Het is nogal een overgang van The Apers, die zojuist op podium 1 hebben gespeeld, naar Sven Hammond Soul. Als het eerste nummer wordt inzet, stijgt de gemiddelde leeftijd van het publiek in de tent dan ook meteen met één of twee decennia. Bijgestaan door trompettist Rik Mol, de Zeeuwse trots die speciaal voor deze gelegenheid is uitgenodigd om een keertje mee te spelen, brengt de band moddervette soul, jazz en funk van de bovenste plank. Het duurt dan ook niet lang voordat het hele publiek enthousiast staat mee te swingen. Net op het moment dat een en ander wat eentonig dreigt te worden komt zangeres Patt Riley het podium op, die met haar prachtige soulstem het geheel tot een nieuw hoogtepunt tilt en de muziek zo mogelijk nog swingender weet te maken. Een fantastisch optreden waarbij niet alleen de soul, jazz en funk liefhebbers aan hun trekken kwamen, maar ook veel andere bezoekers op een geweldige manier werden geïntroduceerd tot een genre waar ze anders misschien nooit naar geluisterd zouden hebben – en dat is toch eigenlijk wel het leuke van festivals als dit. (HV)

Shaking Godspeed is een bluesrock band zoals we ze eigenlijk nauwelijks kennen in Nederland. Nationaal al volledig doorgebroken, met veel optredens, goede recensies en andere vormen van pers-aandacht. Op naar de rest van Europa dus, want deze band is zich aan het opmaken voor een welverdiend optreden op Sziget. Comfortabel en zelf genietend gaat de zanger/gitarist op in zijn eigen muziek tijdens het optreden. Ook de drummer gaat vol overgave los, maar een deel van de identiteit komt wel degelijk van het derde bandlid, die zowel de synthesizer, tweede gitaar en tweede stem zeer goed weet in te vullen. (WC)

Blues Brothers muziek, waarbij met name de hoedjes ook aan de film doen denken. 24pesos, Amerikaanse blues uit Londen, met een funky slag. Een muziekgenre wat door het wat oudere publiek een welkome afwisseling is na Ony Seven Left. Dat de band gewaardeerd wordt, wordt bevestigd door het fanatisme waarmee wordt meegezongen op verzoek van de band. (WC)

De soundcheck van Krystl is nog bezig als het publiek al ongeduldig staat te wachten. Iets later dan gepland klinken dan toch al snel de eerste zonnige pop liedjes van de populaire zangeres door de  propvolle tent. Rustige ballads worden helaas overstemd door het geroezemoes van het publiek, vooral achterin de zaal. De bekendere nummers worden echter luidkeels meegezongen en er hangt dan ook al snel een prima sfeer in de tent. Uiteraard komen haar singles 'Golden Days' en 'Bottles' voorbij, evenals andere nummers van haar debuut album en enkele covers. Het optreden wordt afgesloten met een cover van 'Let it be', zoals de zangeres die pas bij Giel Beelen in de studio ten gehore bracht; voor de één een mooie, emotionele afsluiter, voor de ander schaamteloze heiligschennis. Hoe dan ook een mooi en professioneel optreden van deze grote naam op het Ovezandse Klomppop podium. (HV)

Er vallen vele complimenten te geven aan de organisatie en programmeurs van Klomppop, maar een betere afsluiter dan deze band, Filthy Nelly, hadden ze niet kunnen bedenken. Een folkpunk band die het publiek weet te verleiden nog niet naar huis te gaan. Evenals bij de afsluiter van het andere podium wordt er in een flinke pit gedanst, maar dan minder hard en net iets vrolijker. Niet alleen de extra drankjes zullen hierbij een rol spelen, maar zeker ook het ritme en instrumenten zoals accordeon en viool geven het geheel een vrolijke noot. Een waardig feestelijke afsluiter! (WC)

Teksten: Wannes Castelijns, Harrie Verveer, Andre Joosse
Foto's: Monica Salmang, Sjoerd Schunselaar, Rene Kauwenbergh, Andre Joosse

Verslag hoofdpodium