Lokaal talent, grote namen en opkomende bands, zoals elk jaar is de line-up van Klomppop weer goed gevuld. Een verslag van de acts op het hoofdpodium.

Gork A27 is een band met jonge bandleden die regionaal aan het doorbreken zijn. Ze spelen momenteel op diverse podia in Zeeland en ieder zelfrespecterend festival in Zeeland programmeert hen. Degenen die deze band al eens live gehoord hebben weten waarom: een veelbelovende band met een talentvolle zanger. Na Jim Morrisson , Kurt Cobain  en vele andere mag Amerika het nu aan ons landje over laten; wij leveren de rock 'n roll legende van deze eeuw. Maar laten we deze band niet te vroeg over het paard tillen, deze rockers worden hopelijk wel oud en grijs en dat zou de stem van deze nog jonge zanger niet misstaan. (WC)

Meer lokaal geweld komt van Bloodshift. Deze Zeeuwen mengen rock en metal tot een energieke mix die ook in de Klomppop tent spettert. Fans hadden de heren al, maar met dit optreden zijn er zonder twijfel weer meer Bloodshift volgers gewonnen. (AJ)

Gelukkig bestaat het nog: een band met een duidelijk te duiden genre, wel genaamd punk. The Apers bezitten live werkelijk alle ingrediënten die een punkband nodig heeft. Korte snelle nummers, eenvoudige muziek, met een zanger geboren als voorman van een punkband. Ze komen op na een intro, gitaren op halfzeven en gaan! Hier en daar wat humor en improvisaties tussendoor maakt het helemaal compleet. De 15 jaar ervaring is er dan ook aan af te zien, hoewel deze band uit de Rotterdam nog niet 15 jaar in deze samenstelling speelt. Ze hebben pas recent een nieuwe Oostenrijkse gitarist. (WC)

In plaats van de afgelaste band My Favorite Scar, stond daar een bescheiden duo onder de naam Death Letters. Zowel het woord ‘bescheiden’ als ‘duo’ geven mogelijk een verkeerde associatie wat betreft hun muziek. Ze maken samen snoeiharde complexe rock, vakkundig en met veel passie en geluid. Veel plotselinge overgangen, van een muur van geluid terug vallend in een snelle gitaarrif of drumsolo zorgt voor veel variatie en houdt de muziek zeer levendig. Doordat het geluid tijdens het optreden wat hard stond viel de zang soms wat weg tegen het overweldigende geluid en dat terwijl deze Placebo-achtige stem zeker gehoord mag worden. (WC)

Elk jaar staat er naast de bluesact voor de ouderen een jongerenact op het affiche. De Hilversumse poprockers Only Seven Left zijn de dit jaar de publiekstrekkers voor de jeugd. De generaties worden dan ook duidelijk gescheiden, met de oudere heren inclusief kritisch blik achter in de tent. Voor het podium is het feest, er wordt gedanst en hard meegezongen met de band. OSL geeft een prima show weg en weet zonder moeite de voorste rijen goed mee te krijgen. En die kritische blikken achterin… tja, ook die zullen moeten toegeven dat deze band eigenlijk wel leuk is. (AJ)

Als A Silent Express begint met optreden is het inmiddels wat donkerder geworden in de tent, waardoor de lichtshow nu extra goed tot zijn recht komt. De sferische eigen nummers van de band, die je direct terug brengen naar de 80s, klinken lekker en worden dan ook goed ontvangen door het publiek. Het zijn echter vooral de covers van bands als Londonbeat en Duran Duran die enthousiast door iedereen meegezongen worden. De band weet het publiek goed te bespelen en regelmatig krijgt iedereen de opdracht om mee te klappen, mee te zingen of op en neer te springen. Een leuk en sfeervol optreden, dat als klap op de vuurpijl wordt afgesloten met de grote hit 'Will I be around', waarbij de voetjes uiteraard wederom van de vloer gaan. (HV)

De avond begint te vorderen, de zon is volledig onder en er is genoeg geluisterd. Alle remmen gaan nu los met de band Royal Republic. Er staat een man met charisma, één die het allemaal niet te serieus neemt, maar wel één die er met genoegen een 'bassend' speedrockfeest van maakt. Zeg maar; punk voor de zware jongens. Deze Zweden zetten de tent bijna letterlijk op z’n kop en veroorzaken een flinke pit voor aan het podium. Dit alles aangemoedigd door zwaar bulderende uitspraken als ‘Lets tear this place apart!’. (WC)

Teksten: Wannes Castelijns, Harrie Verveer, Andre Joosse
Foto's: Monica Salmang, Sjoerd Schunselaar, Rene Kauwenbergh, Andre Joosse

Verslag podium 2