Suicidal Taxi, de band die Cuntfidence's Jane begon op advies van Charlie Harper (UK Subs), opent de avond. Voor een nog wat onwennige zaal spelen ze een korte set met punkrock.

Dat de zaal voor Disturbance komt is te merken, hoewel 't gat voor het podium bij Suicidal Taxi niet volloopt krijgt Disturbance de mensen wel een paar stappen naar voren. De set is wat kort, maar de klassiekers komen voorbij en zanger Rob is venijnig en fel zoals we van hem gewend zijn en door het publiek wordt meegeblèrd.

Als the Derellas beginnen is het al een stuk rustiger in de zaal, misschien niet de terechte headliner, of toch veel mensen die de trein moesten halen? Zoals te verwachten met mannen van die leeftijd ligt het tempo een stuk lager, maar ook de muziek is minder venijnig: 77-punk met knipogen naar de rock 'n' roll. Hoewel ze er uit zien of ze ieder moment kunnen overlijden hebben ze na de set nog puf genoeg om een toegift te spelen. Wel een nummer (she kissed the gun) wat we al eerder voorbij hebben horen komen. Maar na een leven met zoveel rock en roll mag je ook niet verwachten dat je veel meer nummers kunt onthouden.