In Terneuzen is Jazz-a-Delic inmiddels een ware hype geworden. Door de verkoop van alle 1200 tickets in 1 week, lopen de verwachtingen alleen maar hoger op. En, zoals we eigenlijk al gewend zijn, ze worden weer ingelost.

Een living statue aan de glamoureuze poort met rode loper, gekleurde lampjes boven de garderobe, een hoek voor live fotoshoots, grote kroonluchters, een loungehoek, een vipdeck… qua aankleding is het weer allemaal prima geregeld (al is het niet per definitie grootser dan vorige keer). Door het omgooien van de indeling op de benedenverdieping, is de Main Room veel duidelijker afgebakend en daardoor ook drukker bezocht.

Matt Styles bijt in de Main Room het spits af, maar het publiek moet dan nog binnenstromen en wat opwarmen. In de Red Room komt het feest dan al wat meer op gang met de charmante Yasmin le Bon. Met haar fijne, lichte beats en grappige handgebaartjes is ze de perfecte opwarmer voor de vollere beats van Carl Tricks. De Red Room staat inmiddels stampvol en de temperaturen stijgen tot tropische hoogten. In de Main Room wordt het ook drukker en Ricky Rivaro neemt de draaitafels over, inmiddels begeleidt door de mooie, warme stem van Bernice en de sax van -trouwe Jazz-a-Delic muzikant- Ace. De witte gedaante van violiste Passionflower is een opvallende, geslaagde aanvulling. Op het vipdeck vloeit de champagne rijkelijk en ook hier stijgen de temperaturen. Best gek als je naast je een complete sneeuwpiste ziet.

Ondertussen is er een stel opvallende, extravagante dragqueens van 2 meter uit hun limo gestapt. Eerst kun je met ze op de foto en later wagen ze ook een dansje op hun torenhoge hakken. Een hele gewaarwording voor de nuchtere Terneuzenaren!

Opvallend is dat de gemiddelde leeftijd -helaas- iets lager lijkt te zijn dan we van Jazz-a-Delic gewend zijn (inclusief 16-). Daardoor worden er al snel grienende bakvissen en protserige puberjongentjes gesignaleerd. De Red Room wordt voornamelijk door de jongere categorie bezoekers gevuld, terwijl de wat oudere bezoeker zich naar de Main begeeft voor de roze mannen van 2 Faced Funks. Na een grootse introductie zetten ze gelijk de vaart erachter en gaat het feest zonder pauze door. In de Red Room walsen Jaimie Fanatic & DJ Rockid inmiddels de zaal plat met hun mix van harde beats, dirty Dutch en klassiekers uit vele genres. Gemotiveerd door Mo MC en een dosis knappe danseressen, gaat het dak er compleet af tot een uur of 3.

Ook nu heb ik me niet echt begeven in de For The Love Of Music Room, waar Lance & Donny met Ot & Steef de scepter zwaaien. Gewoon, omdat het is niet mijn ding is. Maar ook niet dat van vele anderen, want met vlagen is het hier bijna angstvallig rustig te noemen. Dat mag de pret echter niet drukken, want al met al was het weer een zeer geslaagde editie, waarbij het oorspronkelijke Jazz-a-Delic concept gelukkig weer wat aan populariteit won (doordat het gewoonweg ook beter in the picture stond).
Een dikke proost voor de organisatie. De hype rond Jazz-a-Delic blijft voortbestaan.

Houdt www.jazz-a-delic.nl in de gaten voor de foto’s!