Hans Dulfer zonder (leeftijds) grenzen

Een mix van dance en jazz in De Piek

Tekst: Febe Verelst Foto's: Ben Willemsen ,

Hij deed het trucje 2 jaar geleden ook al eens in de Piek. Zijn favoriete podium te Vlissingen, waar hij de beste shoarma in de buurt wel weet te vinden. Deze rolstoeltoegankelijke gelegenheid ontvangt hem als een trouwe gast, waar hij met zijn 70 jaren op de teller nog altijd de voetjes van de vloer krijgt.

Een mix van dance en jazz in De Piek

De band speelt vrijdag met Rob van der Wouw, de trompettist die Hans vaker begeleidt op de planken van café Alto, in Amsterdam. Geen nummers, wel applaus na de uitgebreide solo’s op bekende deuntjes ten gehore gebracht door dj Ronald Molendijk.

Hans Dulfer presenteert de avond als host van zijn eigen feestje. Als er niet genoeg bewogen wordt pakt hij de microfoon van zijn tenor sax en ondersteunt MC Helder. Vlissingen heeft dit echter niet nodig, aangezien het publiek van alle leeftijden wel toe is aan een avond om de werkweek er uit te dansen. Er wordt gezweet, gelachen en gezeurd over de hitte. In de rust draait dj Goldmund wereldse muziek van vinyl.

De saxofonist steekt zijn arrogantie niet onder stoelen of banken, maar de zogenaamde ‘baas’ van de band toont zijn kunsten op het eind van de avond niet door middel van zijn mondstuk. Hij doet zijn bekende trucje en balanceert het koperen apparaat op zijn kin. 

De band heeft een gouden formule voor een dynamische show: herkenbaarheid, makkelijke humor en muzikale virtuositeit.