Bij binnenkomst in 't Beest is het nog erg rustig, maar we zijn dan ook vroeg en het zal nog ruim een uur duren voordat de band begint met spelen. Het is echter geen straf om te moeten wachten, want met de dansbare balkan beats die DJ Marcellus ons voorschotelt zit de sfeer er al snel goed in. Op het evenement zijn zowel jong als oud afgekomen. Het publiek lijkt te bestaan uit een interessante mix van nieuwsgierig uitgaanspubliek enerzijds, en anderzijds de liefhebbers en kenners van klezmer – de van origine Joodse bruiloftsmuziek.

Het wordt steeds drukker in de zaal, tot 't Beest rond tien uur vrijwel volledig is gevuld. Het zaallicht gaat uit en na een keurige introductie van frontman Job Chajes zet de zevenkoppige Amsterdam Klezmer Band het eerste nummer in. Het is even terugschakelen na de stevige beats die de DJ een minuut geleden nog ten gehore bracht, maar al snel beginnen de eerste aanwezigen voor het podium voorzichtig te dansen. 

De band, die dit jaar zijn 15 jarige bestaan viert, is in de loop der tijd uitgegroeid tot een legende. Alle muzikanten zijn buitengewoon professioneel en de virtuoos in elkaar gevlochten toonladders en indrukwekkende solo's worden dan ook ogenschijnlijk moeiteloos te voorschijn getoverd. De typisch Jiddische zang van de uit Odessa afkomstige Alec Kopyt geeft het geheel extra sfeer, en het is bijzonder om te horen hoe de muziek de melodielijn van de zang vaak extra benadrukt of ondersteund.

Ondanks dat de percussie vaak uit niet veel meer bestaat dan twee paar vinger bekkens wordt de muziek naarmate het concert vordert steeds energieker en verbazingwekkend dansbaar. Het duurt dan ook niet lang voordat er in de hele zaal enthousiast gedanst wordt. In sommige nummers wordt door Job Chajes in het Nederlands gerapt. Een verfrissende afwisseling en qua hitpotentie misschien niet eens zo'n heel gek idee, maar ik vraag me soms wel af of de band hier niet iets te ver van het authentieke klezmer geluid afwijkt.

Inmiddels staat vrijwel de hele zaal uitbundig mee te dansen, te zingen en te klappen. De band bedankt en vertrekt de kleedkamer in, maar nog voordat het laatste bandlid van het podium is afgeklommen wordt de band teruggeroepen door een joelende, “nog een liedje!”-roepende zaal. De band komt terug om nog een aantal nummers te spelen, die wellicht nog energieker en dansbaarder zijn dan alles wat ze vanavond hebben gedaan. Het feest is nu compleet en het publiek bedankt de band dan ook met een oorverdovend applaus. Het was een geslaagde avond, en de Amsterdam Klezmer Band laat een euforisch Beest achter in Goes.