Zeeuwse trots en Zweedse sprookjes

Thus:Owls en Jay Minor & The Early Birds in De Spot

Tekst: Justin Faase Foto’s: Andre Joosse ,

Speciaal om de release van de ep kracht bij te zetten, speelden Jay Minor & The Early Birds vanavond met Marien Dorleijn, bekend als zanger van Moss. De band deed er geen twijfel over bestaan dat ze snel volwassen wordt. Volwassen betekent overigens niet dat er geen sprookjes meer verteld worden. Dat maakte de Zweedse hoofdact Thus:Owls wel duidelijk.

Thus:Owls en Jay Minor & The Early Birds in De Spot

Jay Minor & The Early Birds hebben al menig avondje gevuld in Zeeland, maar vanavond is het iets speciaals. In het kader van PopAanZee is de jonge band een tijdje geleden de Excelsior studio’s ingedoken om een ep op te nemen. Dit onder toeziend oog van Moss-zanger Marien Dorleijn. Onder meer de nummers van deze uitgave worden vanavond gespeeld. De eerder genoemde Dorleijn keert voor deze gelegenheid graag terug naar Zeeland om Jan, Janine, Loek en Roos bij te staan.


Jay Minor & The Early Birds starten met Annemary, een opgewekt liedje dat middels een mondharmonica een blues-achtig tintje meekrijgt. Marien bespeelt de elektrische gitaar zittend in een hoek van het podium. Het is duidelijk dat Jay Minor zelf de terechte hoofdpersoon is vanavond. Toch is het wel te merken dat deze toevoeging de doorgaans nogal stille muziek wat extra sjeu geeft. Nog steeds is er goed naar Neil Young geluisterd, maar de nummers zijn wat steviger en minder breekbaar geworden. Het enkele solonummer dat Jay Minor vanavond speelt daarbuiten gelaten. Het rockende Colouring The World, een liedje over “spreading joy”, vormt samen met de meeklaptoegift Criticize The Radio een uitbundig einde van het optreden. De ep is overigens ook (tijdelijk) gratis te downloaden vanaf de website.


Wat precies de connectie is met uilen is al even mysterieus als de muziek van Thus:Owls zelf. De Canadees / Zweedse formatie verzorgt vanavond het hoofdprogramma. Op de muziek is lastig een vinger te leggen en het publiek reageert dan ook nog wat onwennig op de excentrieke mengelmoes van folk, indie, jazz en singer-songwriter materiaal. Frontvrouw Erika Alexandersson, die in het eerste nummer nog een dwarsfluit bespeelt, weet echter hoe ze de aandacht naar zich toe moet trekken. Haar krachtige stem loodst de band door een sprookjesachtige wereld die wordt gecreëerd door het gevarieerde spel.


Hoewel het publiek zich wel van voren laat zien zijn de langzame soundscape-achtige stukjes misschien wel iets te dromerig voor sommigen. Gelukkig heeft Thus:Owls ook een scherp randje, mede dankzij Simon Angell, de man van Erika en tevens gitarist in de band van Patrick Watson. De rauwe en onvoorspelbare bochten die het vijftal maakt schudden de zaal wakker en maken samen met de elektronische effecten dat het optreden blijft fascineren. Het talent van deze muzikanten op contrabas, piano, gitaar, drums en zang straalt ervan af.


De muziek van vanavond is misschien beter geschikt voor een zondagmiddag dan voor een zaterdagavond, maar we mogen blij zijn dat artiesten van dit kaliber in Middelburg te zien zijn. Het is al vaker gezegd: Jay Minor & The Early Birds behoren tot de grootste Zeeuwse talenten en weten iedere keer weer te overtuigen. Thus:Owls hoeft zich niet meer te bewijzen, doch hebben wellicht wat extra fans aan zich weten te binden vanavond.