Wanneer Capital Sentimental op het podium verschijnt, kijkt het toegestroomde publiek tegen een wat vreemd uitgedoste band aan. Met maskers, hoeden en narmutsen lijkt het even of we hier naar een circusvoorstelling met clowns gaan staan kijken. Capital Sentimental is echter een serieuze band geworden die de provincie is ontstegen. Dat laten ze ook live zien: goed op elkaar ingespeeld trekt het vijftal lange slierten met langzaam opbouwende gitaarmuren achter zich aan.

Capital Sentimental laat vanavond naast werk van hun debuut ook enkele nieuwe nummers horen. Die klinken nog zwaarder en trager dan het werk op het album, waarmee naast stonerrock ook raakvlakken met doom worden gevonden. Dat versterkt nog eens het instrumentale karakter van de muziek, want behalve een enkel nummer met een megafoon wordt de plek van een zanger ingenomen door het meer dan kundige spel van René Everts op de saxofoon. Diezelfde saxofoon is wat de Zeeuwen uniek maakt. Al spacend brengt Capital Sentimental ook dit optreden tot een goed einde, waarbij vooral de afsluiter indruk maakt.

De Amerikaanse band Tweak Bird, bestaande uit de twee broers Caleb en Ashton Bird, heeft een stormachtige ontwikkeling achter de rug. Na de release van het gelijknamige debuutalbum geniet de band een behoorlijke populariteit in het psychedelische stonerrock genre, waarin invloeden uit de seventies hand in hand gaan met groovende riffs, hoge stemmetjes en geestverruimende effecten. Hoewel de instrumentatie met enkel drums en gitaar aan de minimale kant is zet het duo een behoorlijk vet geluid neer.

Toen Capital Sentimental de cd What Pope Does In His Spare Time presenteerde in De Spot, ruim een jaar geleden, verzorgde Tweak Bird het hoofdprogramma. De samenwerking gaat nu een stap verder. René Everts zal op deze Europese tournee de heren op het podium vergezellen. Dat doet hij natuurlijk met zijn saxofoon, wat nummers als A Sun / Ahh Ahh een extra psychedelisch randje meegeeft. De gebroeders Bird spelen ondertussen in dikke rookwolken en een kleurrijke lichtshow alsof hun leven ervan af hangt, gillend in de microfoon en wild slaand op de instrumenten.

Tweak Bird speelt een korte set, dat op zich niet zo verrassend is gezien het feit dat het album ook maar een half uurtje duurt. Wat wel storend is te noemen is het geluid vanavond, wat wel iets helderder mag klinken. Nu klinken de toch al rauwe nummers behoorlijk rommelig en dat is niet nodig; Tweak Bird is wat dat betreft al genoeg rock ’n roll. Dat neemt niet weg dat de toeschouwers weer twee lekker luide bands te zien hebben gekregen waar de oren nog lang van na kunnen genieten.