Als de eerste bezoekers binnendruppelen op de vrijdagavond staan Broken Dentures al in de Vrijbuiter te spelen. Na een kort setje van deze nog jonge band is het tijd om een deur verder te kijken. Bij de buren, in cafe La Strada speelt Audiofungus. Voor hen is het het laatste optreden. De band neemt op een goede manier afscheid in het cafe waar het ook allemaal begon.

Terug in de Vrijbuiter beginnen Hard Rain te spelen die een heel wat bozere blik op de wereld hebben en met muziek die zich wel laat omschrijven: hardcore! Boos en met passie.

Meltdown was een flink aantal jaar geleden een Goese band met Boemtikorganisator Rick Hutjens op de drums, en voor deze avond spelen ze nog eenmaal samen met. Helemaal vlekkeloos gaat het niet, maar dat mag na zo'n flinke pauze ook wel. Christoffer van Teijlingen, het broertje van gitarist/vocalist Benjamin komt de band af en toe versterken, een gezicht dat we later bij John Coffey weer op het podium zullen zien. 

State of Affairs laat net als Hard Rain het achterste van hun tong zien. De straight edge band heeft een duidelijke mening en laat die horen, niet alleen tijdens de nummers maar ook tussen door. De snelle hardcore wordt door het publiek snel omgezet in actie en barman Jelle moet weer eens vrezen voor zijn ventilatoren en de rest van het publiek voor uit de lucht komende lichamen, halverwege de set vraagt vocalist Arold zich dan ook (terecht) af waarom ze nog niet eerder in Zeeland gespeeld hebben. Een terechte vraag, want van mij had deze band veel eerder in Zeeland mogen staan en mogen ze snel weer terugkeren. 

John Coffey neemt met dit optreden afscheid van hun zanger Art van Triest en een gedenkwaardig afscheid zal het zijn. Het publiek laat zien dat ook kleine cafés ruimte genoeg hebben om in te crowdsurfen. Dar crowdsurfen geldt ook voor zangers en gitaristen blijkt al snel. Als de band beloofd om de shirts uit te doen als het publiek dat ook doet worden alle kledingconventies en goede smaak overboord gegooid en wordt er halfnaakt stevig verder gerockt!

Starve noemt zichzelf een soundtrack "to all the filth, despair, injustice, fear and greed we see in the world around us" en dat doen ze met verve. De sludge-metal is een stuk langzamer dan de hardcore van State of Affairs die hiervoor in de Vrijbuiter speelden en in het publiek dan nu ook geen crowdsurfs maar boos kijkende mannen die al hoofdknikkend genieten en de algehele staat van de wereld en samenleving belamenteren.   

In een inmiddels stampvol La Strada speelt the Real Danger al als de laatste noten van Starve nog na grommen in de Vrijbuiter. Vanaf het eerste nummer is het duidelijk dat niets en niemand veilig is en de microfoonstandaards en monitors sneuvelen bijna in de strijd voor het podium. Als deze oudgedienden van de ZLHC de avond afsluiten met een Uppercut nummer, is de chaos helemaal compleet en zetten ook de oudere Zeeuwse hardcore liefhebbers hun rollator aan de kant om mee te komen schreeuwen. Ondanks (of misschien juist wel dankzij) de grootte van La Strada is dit een van de beste en in ieder geval leukste shows van the Real Danger de afgelopen tijd!

Tijd om op adem te komen is er niet, de negende band van vanavond, Antillectual, staat al te trappelen om te beginnen. Antillectual speelt hun melodieuze politieke punkrock met een duidelijke boodschap. De set bestaat uit een mix van oude nummers en nummers van hun nog uit te brengen nieuwe album. Voor degene die ze gemist hebben, 30 september is er een herkansing in de Pit in Terneuzen. 

Net als andere jaren weet het Boemtikfest Goes weer goed wakker te schudden en kijken we reikhalzend uit naar de volgende versie en de eerste namen die daarvan bekend zullen worden.