Mastah D, Lo-Bo en Demoza
Opgezwolle meets Yes-R

Als nummer twee van 2nd influenZ staan deze drie Walcherse rappers en hun DJ al vroeg op de planken. Gangster rap op Klomppop is een gok, die jammer genoeg niet helemaal goed uit lijkt te pakken.
Plus
De uitstraling is goed, de beats zijn lekker diep en met vlagen zijn de raps zeer sterk te noemen. Deze mannen zetten een goed show neer en zijn op elkaar ingespeeld. Ondanks het geringe publiek zijn ze enthousiast en laten ze zich niet uit het veld slaan door het feit dat bijna niemand “west” terug roept als zij “zuid” schreeuwen.
Min
Het is niet zozeer een manco van de act zelf, maar dit is eigenlijk niet de soort band die het goed zal doen op zo’n festival. Minpunten zijn met name de soms overdaad aan tempowisselingen en de stemmen die zo van de DJ’s mengpaneel komen. Het kan nog wat krachtiger allemaal. (MB)


Infinite Mind
Muse meets Brand New

Op het allerlaatste moment aan de line-up toegevoegd als vervanger van Volt Violin, dat door familieomstandigheden verstek moest laten gaan. Zij wonnen het vorige seizoen van 2nd influenZ op overtuigende wijze en presenteren volgende maand hun eerste album.
Plus
De muziek die het viertal maakt is origineel, bijzonder en vooral mooi. De instrumentbeheersing en de zang is goed, net zoals de sterke teksten. Dit is een band die weinig speelt maar die je eigenlijk wel moet gaan zien, het talent spat er van af.
Min
Jammer genoeg bevatte de set weinig nieuwe nummers. Misschien ook niet verwonderlijk als je in de laatste paar dagen iets in elkaar moet flansen. Soms zijn de nummers wat te lang of bevatten ze teveel ideeën, soms blijft het net wat te ‘mooi’ en mag het wat ruiger. Het is lastige muziek om leuk te vinden en zal zeker niet iedereen aanspreken, maar of dat nu een minpunt is? (MB)


Want Want
Heideroosjes meets Fountains of Wayne

Zo ondertussen wordt deze groep een klein beetje gehyped door de media, maar hier staan ze vooral dankzij de inzet van één fan: Jeanine. Zij maakte een hyves pagina om Want Want op dit podium te krijgen, het aantal aanmeldingen was overweldigend en hier staan ze. 
Plus
Ondanks de jeugdige uitstraling van de bandleden staat hier al een volwassen groep. Hun liedjes zijn ‘af’ en echte meezingers. Associaties met Heideroosjes, Fountains of Wayne, Weezer en in mindere mate Roosbeef zijn onvermijdelijk. De Nederlandse teksten werken wonderwel goed met de schoolpunk die de heren maken en ze nemen gelukkig geen blad voor de mond.
Min
Hier en daar wordt het wel echt te cheesy of te simpel. De zang is niet altijd goed verstaanbaar, achter mij wordt al voorzichtig gemompeld dat het “maar goed is dat ze niet in het Engels zingen, dan verstonden we er al helemaal niks van.” De kans dat je deze band over een jaar compleet vergeten bent is vrij groot en het is de vraag hoe lang het nog allemaal origineel en leuk blijft. Desalniettemin: vandaag een leuk optreden. (MB)


Go Back to the Zoo
Biffy Clyro meets Presidents of the United States of America

Dankzij Nike een hitje gescoord met ‘Beam Me Up’ en nu hemelbestormers met de nieuwe single ‘Electric.’ Een van de grote acts vandaag en Nederland’s nieuwste belofte, de verwachtingen zijn hooggespannen.
Plus
Direct als ze het podium betreden zie je het al, dit zijn niet de gestyleerde poppy jongens die de singles en foto’s doen vermoeden. Dit zijn vuige rockers die hoogstwaarschijnlijk vanwege hun platendeal alleen de meest catchy liedjes uitbrengen. Ze doen on-Nederlands aan en de muziek wordt vol bezieling gespeeld.
Min
Een deel van het publiek druipt al na de eerste nummers af, gezien zij toch iets anders verwacht hadden van deze band. De zang is niet altijd even goed te verstaan, maar dat is dan eigenlijk wel het enige echte minpunt aan dit optreden. De belofte wordt ingelost. (MB)


Stream of Passion
Within Temptation meets Evanescence

Stream of Passion heeft altijd de Mexicaanse zangeres Marcela Bovio als middelpunt gehad, maar een tijdje geleden waren er wat problemen met andere bandleden die de band verlieten en waarvoor  vervanging moest worden gezocht. In de nieuwe bezetting bracht de band precies een jaar geleden het album 'The flame within' uit, en vandaag presenteert de 'nieuwe Stream of Passion' zich aan het publiek in Ovezande.
Plus
Live komt de band energieker en het geluid voller over dan op de cd. Zoals altijd is het stemgeluid van zangeres Marcela Bovio sensationeel en zorgt ze regelmatig voor kippenvel. De cover van Radioheads 'Street Spirit' wordt gewaardeerd door het publiek: voor veel mensen die Stream of Passion voor het eerst zien is het leuk om een nummer te horen wat ze kennen.
Min
Aan het einde van de set heb ik soms het idee dat de zangeres wat helderheid in haar stem verliest. Verder lijkt de band misschien wel wat teveel op Within Temptation, en zouden ze wat meer op zoek moeten gaan naar hun eigen geluid. Dit zijn overigens allebei puntjes uit de categorie 'muggenzifterij', want over het algemeen was het gewoon een heel erg goed en degelijk optreden. (HV)


Caro Emerald
Room Eleven meets Gare Du Nord

Move over Janne Schra, Caro Emerald is onze nieuwse jazzpop koningin. De organisatie van Klomppop noemde ook deze band een gok, het is maar de vraag of zulke muziek over gaat komen in een tent vol het liefst hossende mensen. Dat ze tussen het booken er van en het concert zelf twee grote hits scoorde in ons landje zal hun al een heel stuk gerustgesteld hebben.
Plus
De band zit strak in het pak en ook Caro zelf ziet er oogverblindend uit. Ze weten precies wanneer ze wat moeten zeggen en welke bewegingen er gemaakt dienen te worden, het is sexy maar op een subtiele manier. Haar stem is prettig en met een weergaloze versie van Lady Gaga’s Bad Romance wordt het optreden alsnog springend afgesloten.
Min
Hier en daar komt de routine wel de hoek omkijken. De show is, ondanks dat het absoluut werkt, overduidelijk ingestudeerd. Iets meer spontaniteit had niet misstaan, ware het niet dat dit het grootste gedeelte van het publiek niet gestoord zal hebben. (MB)


Moke 
Oasis meets Depeche mode

Sinds een televisie optreden bij 'de wereld draait door' in 2007 ontstond een ware type rond deze Amsterdamse britpop band, en sinds dien is de muziek van Moke regelmatig te horen op radio en tv. De band heeft een indrukwekkende lijst met optredens op haar naam staan, waaronder een optreden op het London Calling festival en op Lowlands.
Plus
Het optreden staat als een huis, het geluid klinkt erg volwassen en professioneel en de lichtshow maakt het geheel nog sensationeler. De band vermaakt het publiek bovendien prima en al snel staat iedereen mee te klappen en te zingen. Je moet even in de stemming komen, maar als de band je raakt dan is het erg fijne muziek waar je helemaal in op kunt gaan.
Min
Het afbouwen van de muziek na het laatste nummer, waarbij bandlid voor bandlid het podium verlaat terwijl de rest nog doorspeelt, wordt wel heel erg lang uitgerekt en duurt allemaal wel heel erg lang terwijl er eigenlijk niks moois of spannends gebeurd. De Depeche Mode cover 'Enjoy the silence', die als toegift wordt gespeeld, is weliswaar herkenbaar voor het grote publiek maar toch eigenlijk vooral een saaie versie van het origineel en had van mij niet zo nodig gehoeven. (HV)