Smout opent de avond in De Spot. Er zijn veel fans meegekomen om hun favoriete band de supporten. Het is de eerste keer dat de jongens van Smout in De Spot mogen spelen, een thuiswedstrijd. Dat is altijd een beetje extra genieten. Ze spelen als altijd goed en de zang is wederom opvallend zuiver. “Iedereen is wel eens iemand kwijtgeraakt” zegt zanger Dylan, en daar gaat het volgende liedje over. Het is net een week oud, dus het is nog een beetje spannend. Het lijkt nog niet geheel vloeiend te gaan, en na het nummer zegt Dylan “Soms heb je ook wel eens spijt” waarbij het even lijkt alsof hij doelt op het spelen van dit nummer, maar het blijkt gewoon de aankondiging van het volgende nummer te zijn. Desalniettemin is de nederpop van Smout een mooie opener deze avond.

“Normaal zijn we met zes” zegt de kleine Sam Valkenborgh bij de aankondiging van zijn band Fixkes. Er ontbreekt nog een bandlid op het podium, maar deze wordt al gauw gelokaliseerd. De band Fixkes 'zen van Stabroek', een dorpje ten noorden van Antwerpen en vlakbij de Nederlandse grens. In 2005 begon Fixkes daar met 'liekes' schrijven in dialect. Niet alles is even goed verstaanbaar, maar ons Zeeuwen kunnen daar wel wat van maken. 'Kvraagetaan' betekende voor Fixkes een enorme doorbraak in 2007. Het nummer stond maarliefst 16 weken op nummer 1 in de Vlaamse Ultratop 50, een record.

Een optreden van Fixkes is als een reis door het leven. Nostalgie uit de jaren '80 komt duidelijk naar voren, de jaren dat de jongens hun jeugd doorbrachten. Er wordt gezongen over herkenbare alledaagse zaken en het leuke is dat ze gewoon zeggen waar het op staat. Geen sentimenteel gedraai maar gewoon rechtdoorzee. De eerste nummers zijn van het nieuwe album 'Superheld' dat dit jaar is uitgekomen. De nummers van dit album zijn een tikje harder dan de nummers van het eerste album, een beetje minder melancholisch. Hoe dan ook blijft de muziek erg gevarieerd. Er wordt gerapt en gerijmd bij de nummers 'Superheld' en bij 'Plakijzer' wordt gedanst. Hier komen ook duidelijke hiphop invloeden naar voren en de rock invloeden horen natuurlijk bij 'Rock 'n Roll'.

'Ongelukkig', de tweede single van Fixkes, gaat over ex-liefdes waar Valkenborgh zingt: “Ik hoop da ze mij wa mist, da z'een klein bitje ongelukkig is”. Het publiek klapt juist erg gelukkig mee en live weet de band een leuke, vrolijke en schattige performance neer te zetten. Het taaltje in combinatie met de diversiteit aan instrumenten is een formule voor succes. Uiteindelijk komen we aan bij het laatste nummerke 'Dorpsstraat' waar de mondharmonica ook een bijrolletje mag spelen. Hierna is het tijd voor de band om af te treden, maar de zanger blijft voor het gemak maar alvast staan voor de toegift 'LDVD-Blues'. Als laatste krijgen we van de gehele band nog 'Lepeltje' te horen “Hij vanachter, zij vanveur. Eene arm over heur, kniekes in nen rechten hoek, Das lepeltje.”

Fixkes verrast met hun live performance en gevarieerde muziek. De Spot was redelijk gevuld, maar helaas werd er veel overheersend geouwehoerd. Een terugkerende hinder voor band en overige concertbezoekers. Het is te hopen dat er wat meer respect komt voor elkaar. Ondanks dat was het genieten van deze topband. We zien u graag, Fixkes!