De zaal is al aardig gevuld wanneer Pioneers of Love begint te spelen. Dat het snel kan gaan in het leven, bewijst deze Friese band. Opgericht in 2007 en in 2008 al winnaar van het Groningse Rode Oortjes festival waar 164 (!) bands aan deelnamen. Dit jaar speelden ze onder andere in het voorprogramma van The Cinematics, White Rose Movement, The Rasmus, Infadels en nu dus Moke.
Het podium staat compleet volgebouwd met de apparatuur van Moke inclusief de grote Orange-bakken die Phil Tilli’s gitaren versterken. Maar ondanks dat vinden de jongens van Pioneers of Love genoeg beweegruimte om hun stevig rockende new wave show neer te zetten. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en de synthesizer geeft hun muziek een geheel eigen sound. Deze band laat zien dat goede new wave muziek niet persé van de andere kant van de Noordzee moet komen. Kortom, Pioneers of Love is een goede opwarmer voor het al aanwezige publiek.
In een overvolle zaal begint Moke met het eerste nummer van de nieuwe, gelijknamige cd “The Long And Dangerous Sea”. Wat opvalt, is de té korte broek van zanger/gitarist Felix Maginn. Hij zal zijn Karl Lagerfeld broek toch niet te warm gewassen hebben?
De nieuwe nummers, afgewisseld met de nummers van het debuutalbum “Shorland”, worden goed ontvangen bij het publiek, maar bij “Last Chance”, “Switch” en vooral “Here Comes The Summer” wordt er laaiend enthousiast gedanst, gezongen en geklapt. Wat mij betreft is laatstgenoemd nummer nog altijd het allerbeste nummer van Moke en ik ben niet alleen. Het publiek gaat volledig uit zijn dak tijdens de lange live versie dat trouwens met een prachtige intro begint. Dit nummer is dan ook het hoogtepunt van de avond.
Moke speelt de nummers feilloos aan elkaar en straalt daardoor professionaliteit uit. Af en toe neigt het echter naar een ingestudeerd, zoveelste standaard optreden maar dan is daar opeens een indrukwekkende, allerverpletterende gitaarsolo van Phil Tilli. De band bespeelt het publiek zonder moeite. Iedereen klapt of zingt uit volle borst mee als dat gevraagd wordt.
Tijdens het eerste nummer van de toegift staat alleen frontman Maginn met akoestische gitaar op de bühne. Hij weet menigeen te ontroeren met zijn mooie, prachtige stem. De daaropvolgende nummers doen de andere bandleden ook weer mee. Moke sluit de avond af met het laatste nummer van hun nieuwe cd, “Lament”. De bandleden verlaten één voor één het podium tot alleen de drummer Rob Klerkx nog speelt. Zo komt er na dik 1,5 uur een einde aan de show van Moke en kan ik niet anders concluderen: Moke, een band die je live gezien moet hebben!
Zaterdagavond speelde Moke samen met hun voorprogramma Pioneers of Love in ’t Beest. Moke zette een strakke show neer voor het enthousiaste, toegestroomde publiek: ’t Beest was eindelijk weer eens uitverkocht!
Moke (foto: Ingeborg de Pooter)