Knusse instores en huiselijke afsluiting Knusse instores en huiselijke afsluiting

Voor de muziekliefhebber is de zaterdag van het This Beautiful Mess-festival een drukke dag. ’s Middags al kan men in de Drvkkery terecht voor een instore optreden van The Black Atlantic. Deze folkpop band is gevormd rond de ex-zanger van Shai Hulud Geert van der Velde en bestaat inmiddels uit vier gelouterde muzikanten. De muziek is filmisch en sprookjesachtig, met referenties als Sigur Rós en Bon Iver. Regelmatig wisselen de bandleden van instrument, waaronder dwarsfluit, ukelele en klokkenspel. Ook de prachtige samenzang valt regelmatig op.

Aangezien singer-songwriter Kim Janssen ook in The Black Atlantic actief is, zijn we keurig op tijd voor zijn instore optreden diezelfde middag in platenzaak Spin. Het publiek geniet zichtbaar van zijn intieme zang en rustiek getokkel. Hij wisselt nummers van zijn nieuwste album The Truth Is, I Am Always Responsible af met muziek die hij met The Major Cities Band live speelt. Zijn teksten zijn desolaat, maar wanneer hij het publiek vraagt om een refrein met te zingen krijgt hij veel respons. Kim Janssen mag een groot talent in Nederland heten; daar gaan we zeker nog meer van horen.

De zondagmiddag staat in het teken van de afterparty, de afsluiting van dit toch al geslaagde festival. Vanaf twee uur ’s middags druppelen de katerige gezichten binnen bij Espressobar Ko D’oooooooor en de naastgelegen galerie. Het publiek, moe gestreden na de feestelijke avonden ervoor, is niet uit het veld te slaan en neemt vol verwachting plaats op het vloerkleed voor dit akoestisch matinee.

Kim Janssen is de eerste die deze middag voor het publiek mag staan met zijn gitaar. Zijn show verschilt niet zo heel veel met die van gisteren. Rustige, breekbare muziek, bijna verlegen gespeeld. Wederom vraagt hij het publiek om een koortje te vormen, wat op veel bijval kan rekenen. Hierna is het de beurt aan Brown Feather Sparrow, met Lydia en Arjen van This Beautiful Mess in de gelederen. Zonder drums, en met alleen een akoestisch gitaar en piano als begeleiding is de poëziepop niet meer zo goed van het origineel te onderscheiden, maar mooi klinkt het allemaal wel.

De sfeer is heerlijk ontspannen. Er wordt veel geouwehoerd, grapjes gemaakt en de toeschouwers lopen geregeld in en uit tijdens de optredens. Een strak schema is vandaag niet nodig. The Black Atlantic mag voor de derde keer de vele verschillende instrumenten ter hand nemen, en dat doen ze wederom met veel plezier. De melancholische en ambientale folk van dit Groningse viertal is zodoende geen verrassing meer voor de bezoekers van het festival. Dat betekent echter niet dat ze ook niet meer weten te boeien. De uitstekende debuutplaat Reverence For Fallen Trees weten ze ook live waar te maken.

Het wordt steeds donkerder in de achterkamer van de galerie, en de regen klettert onverbiddelijk op de ramen als Arjen, Lydia en Axel van This Beautiful Mess nog één keer de ogen op hun gericht zien. Dat de muziek van de band ook zonder begeleiding van drums en basgitaar prima klinkt, wordt hier aangetoond. Arjen’s krachtige stem maakt wederom veel indruk. Terwijl het publiek met de voeten mee stampt, wordt met Fly Anna Fly hun eigen festival afgerond. Dit weekend heeft bewezen dat als het op Zeeuwse muziek aankomt, This Beautiful Mess op eenzame hoogte staat. Een staande ovatie waard.