Vanaf half tien is de Middelburgse Bar American weer gastheer aan verschillende hardcore bands. Een traditie die sinds lange tijd weer is opgepakt. Mijn eerste showtjes zijn jaren geleden in Bar American geweest. Avonden waar ik naar huis ging met suizende oren, een hoop blauwe plekken en mooie herinneringen. Avonden waarbij ik bands zag als Justice, Uppercut en Neuk! in een afgeladen zaal waar het publiek de hele tent door stuiterde.
Bij binnenkomst lijkt het er niet op dat deze avond zich op dezelfde manier in mijn geheugen zal prenten. Erg druk is het niet voordat de eerste band begint, en uiteindelijk zal het ook de rest van de avond niet veel drukker worden.

Kudra Mata tikt rond tien uur af en al snel is duidelijk dat oordopjes gewenst zijn. De geluidsman lijkt te willen testen hoe hard alles kan, en ’t aantal decibellen zal de rest van de avond niet lager worden. Wel is het geluid erg goed en dat is zeker in Bar American wel eens anders geweest.
Muzikaal heeft de band voor mij weinig met hardcore te maken en zeker de zang is mij veel te metal. Ook de rest van het publiek lijkt er niet helemaal in te komen en staat wat tam toe te kijken.

Dat deze band bij andere wel in de smaak valt mag duidelijk zijn als te zien is met welke grote namen ze in het verleden gespeeld hebben zoals Walls of Jericho, Caliban en Sworn Enemy. Toch slaan ze voor mij  deze avond de plank volledig mis en horen ze meer thuis op een metalshow.

My City Burning begint en het blijkt dat deze band uit een iets ander vaatje tapt. Terwijl de metalinvloeden duidelijk te horen zijn, schreeuwt Igor zijn vocals stevig de zaal in en de vergelijking met bands als Terror, Sick of it All and Walls of Jericho is begrijpelijk.
Toch krijgt ook M.C.B. het gat voor het podium niet gevuld en staat het publiek over het algemeen vanaf een afstandje toe te kijken met de armen over elkaar

Als de gitaarkoffers van de volgende band op het podium worden gezet dringt pas tot mij door dat Enemy Ground heeft afgezegd en het Belgische Morda hun plaats in neemt. Deze band komt voort uit de Belgische H8000-scene en stond in 2007 op de skatestage van Pukkelpop.
Vanaf de eerste noten is duidelijk dat mensen speciaal voor deze band zijn gekomen. Het gat voor het podium wordt gevuld en veranderd in een vriendschappelijk slagveld. Een slagveld dat niet eindigt tot Morda zijn laatste nummer heeft gespeeld.

Door de goede sfeer en het goede geluid (dat is wel is anders geweest) krijgt deze avond van mij een voldoende. Ook al zijn de bands niet mijn ding, wat de bands doen, doen ze goed.  Een minpuntje is er wel voor de pr, die had best wat beter gekund en ook de flyer had meer aandacht aan besteed kunnen worden. Wie weet had dat een wat vollere zaal op kunnen leveren.