Precies een jaar geleden trad Sven Agaath vlak voor de albumrelease van End Of Latin op. Het speelse shoegaeton geluid van eerder (shoegaze én reggaeton), werd deels omgewisseld voor een sound die ze zelf doopten tot 'sci-fi grunge': lawaaige 90’s rock met af en toe een synthesizertje. Nu staan ze er weer, gewoon omdat het kan en omdat hun vrienden en bekenden toch aanwezig zijn. Zanger Gino Miniutti, drummer Arno Breuer en bassist Stefan Breuer knallen er een lekker vrolijk setje doorheen. Terug van nooit weggeweest, zo lijkt het. Niets is echter minder waar, want dit is pas weer hun eerste optreden sinds toen. Veel lijkt er niet veranderd, al ligt de nadruk vanavond toch weer wat meer op die speelse ritmes van de shoegaeton. Het is vrolijk, noisey, energiek en rommelig, maar toch strak gespeeld. Bovendien klinkt het gewoon ‘lekker bekend’. Het gevoel dat je krijgt als je jouw favoriete kroeg in loopt en je lievelingsbiertje bestelt: je krijgt precies wat je verwacht en dat is heerlijk. Onderwijl bedankt de band de organisatie en het publiek en doet een halfslachtige poging om toch nog een beetje merch te verkopen. Ze deelt ons mede dat nu waarschijnlijk de asperges in de aanbieding zijn bij de supermarkt. Wij houden niet van asperges, maar wel van Sven Agaath.
Muzikant Ab al Tamimi van Rogue Minor organiseert op deze toch wat sombere en soms regenachtige zondagavond een lekker showtje met 90’s geïnspireerde noisepop en -rock. Niche? Welnee, je nodigt gewoon bevriende muzikanten en je eigen publiek uit en maakt er een knallend feest vol vertrouwd klinkende muziek en gezelligheid van. Daarnaast is er natuurlijk eten van Rammenas, bier op locatie van De Kromme Haring en dj’s die er niet voor terugschrikken smartlappen te draaien alvorens over te gaan op Dinosaur Jr.
De shoegaeton van Sven Agaath
Black Monsoon als duo
Black Monsoon start zijn set met een jammere mededeling: zangeres/gitariste Angelique ligt ziek op bed en kan er vanavond niet bij zijn. Zo staat deze uit Deventer en Utrecht afkomstige band vanavond als duo op het podium, bestaande uit drummer Marjolein en gitarist Teun. Het geluid klinkt nu wat kaler, meer doordreunend en vrijwel zonder de wilde gitaaruitspattingen die de band doorgaans kenmerkt. Ook de zang is uiteraard eenzijdig. Toch klinkt het nog steeds als een klok. Denk aan de rauwe en tragere Bleach-periode van Nirvana, vermengt met de meest zanderige stonerrock die je je maar kunt voorstellen. Het stof waait nog net niet op. Dat, of het is deze avond gewoon extreem goed schoongemaakt in de brewpub. Wie zal het zeggen? Strakke en kale drums vormen de basis voor het geluid, daarover klinken gruizige gitaren en ietwat klagerige zang. Niet zo intens, wel lekker log, stoer en relaxt. Het duurt ook precies lang genoeg, zodat de verveling geen kans heeft om toe te slaan bij deze toch wel monotone set. Knap gespeeld.
Rogue Minor: heerlijke 90’s noisepop
Frontman Ab al Tamimi van Rogue Minor (die soms ook fotografeert voor 3voor12 Utrecht) stond vorig jaar met een soortgelijk bandje op het podium, toen heette het Blanket. Nu is hij de organisator van deze avond en heet zijn band Rogue Minor. Het zijn kleine veranderingen met ongeveer hetzelfde resultaat: hetzelfde publiek, dezelfde datum en ja, toch ook vrijwel dezelfde muziek. Rogue Minor is wederom een liefdesbrief geworden aan het adres van Swirlies en Superchunk. Weer gaat die analogie van je lievelingsbier op. Het rockt gewoon lekker in die heerlijke 90’s noisepop traditie en meer hoeft ook niet. Withete gitaren en een doorpompende ritmesectie verbergen bijna dat het stiekem gewoon aanstekelijke popliedjes zijn. Bijna, want wie goed luistert hoort het wel en wij worden er dan ook zeer vrolijk van. Je zou er zelfs op kunnen dansen! Ach, wie nemen we in de maling, dansen met de vingers in je oren ziet er nu eenmaal 'stom' uit. We spreken uit ervaring. Toen was het druk en gezellig, nu ook. Nogmaals, soms veranderen dingen niet, gelukkig.
Gezien: Sven Agaath, Black Monsoon en Rogue Minor, zondag 17 juni 2018 @ Brewpub De Kromme Haring, Utrecht