De Amsterdamse Sofie Winterson komt uit een muzikale famile, ze hadden vroeger zelfs een familieband, De Van Dijckband. Nu kennen we Cato en Joost van My Baby en Floor van Blue Crime. Naast Sofie haar eigen band zit ze ook nog in MICH, dat vorig jaar onder andere op Lowlands stond. Maar ook met haar eigen muziek trad ze al veel op in het buitenland, solo of in een bandopstelling. Een bandopstelling die vanavond voor het eerst helemaal anders is. “Een bandlid van de vorige opstelling ging solo, dus er zou sowieso veel veranderen. Ik wilde ook op zoek naar een nieuwe sound, een frisse start maken”, zo vertelt ze.
Een spannende avond zou het deze donderdag worden. Zowel Amber Arcades als de door zangeres Annelotte de Graaf meegevraagde Sofie Winterson laten nieuw materiaal horen. Daar moesten wij bij zijn en zo dacht het publiek in een goedgevuld EKKO er ook over.
Sofie Winterson
©
Mirel Masic
©
Mirel Masic
De setlist start nog met wat lichte synthpop, maar het publiek lijkt in eerste instantie vooral aandacht te hebben voor zichzelf. De koekjes en de thee komen nog net niet tevoorschijn. Dan is het lastig inkomen voor een band die toch al wat onwennig op het podium staat. Maar Wintersons vlotte uitstraling in combinatie met een steeds dwingender wordend geluid trekken de zaal uiteindelijk toch naar zich toe. Opeens horen we donkere postpunk met een sterke focus op bas, krachtig gezongen met een sterk herhalend element in de teksten. In de ritmesectie horen we dan ook nog vleugjes dub en psychedelica. Als het dan tijd word voor een gevoelige ballad is het publiek inmiddels echt gaan opletten, en terecht.
Amber Arcades
Ook Annelotte de Graaf en haar Amber Arcades spelen vooral nieuwe liedjes deze avond. Liedjes die voor een groot gedeelte zijn opgenomen in Los Angeles (en een ander deel in Virginia), waar ook Sofie Winterson soms woont. Zo is de cirkel weer rond. Het nieuwe album gaat European Heartbreak heten en de promotie is door middel van een aantal kortfilms al flink op gang. Een album vol persoonlijke problemen, opgesloten zitten in je eigen wereld en hoe dat zich verhoudt in relatie met de status van Europa en bijvoorbeeld Brexit. De liedjes klinken live vooral wat meer laidback, met een sterke hang naar folk en zelfs wat altcountry. De psychedelica en dreampopgeluiden van eerder lijken wat meer naar de achtergrond te gaan. Dat contrast wordt helemaal duidelijk als ze later toch wat ouder werk speelt en de gitaar flink laat scheuren.
©
Mirel Masic
©
Mirel Masic
Het is vooral opmerkelijk om te zien hoe geolied en soepel alles loopt, er lijkt wel een band op het podium te staan met al dertig jaar speelervaring: professioneel en strak. Tussen de tracks door is de sfeer gelukkig wel wat losser als ze roept hoe blij ze is om terug te zijn in Utrecht, vertelt over het nieuwe album en haar band met Sofie Winterson. De Graaf en haar band hebben er ook zichtbaar plezier in vanavond, maar ondertussen wordt er geen track verkeerd gespeeld. Zo klinkt en oogt het soms wat krampachtig, alsof er echt niks fout mag gaan. Vooral door de houding en energie van Annelotte de Graaf slaat de balans echter nooit te ver door naar het serieuze en dat maakt het optreden leuker en beter. Na vanavond zijn we extra benieuwd geworden naar de twee albums die gaan uitkomen van Amber Arcades en Sofie Winterson. We wachten in spanning af!
Gezien: Sofie Winterson en Amber Arcades, donderdag 14 juni 2018 @ EKKO, Utrecht