We ontmoetten Paul voor het eerst op het Utrechts Conservatorium waar de voormalig Musician 3.0 student zich met medestudenten presenteerde aan het werkveld. Gekleed in pak, met Vans en vissershoed om zijn look compleet te maken, wist hij zich gemakkelijk te onderscheiden van de rest, en zijn soloperformance als Figgie maakte indruk. Inmiddels heeft Paul een band om zich heen verzameld en heeft hij onlangs zijn debuut-EP in eigen beheer uitgebracht. De Familie zijn vier prachtige liedjes die smaken naar meer. Om je kennis te laten maken met Figgie wisselden we met Paul een aantal e-mails uit die resulteerden in een gesprek over familie, emoties, inspiratie en toekomstplannen.

Veel mensen zullen je (her)kennen als drummer van Emil Landman. Kun je vertellen hoe dit soloproject van de grond is geraakt?
"In september 2015 is bij mij het idee ontstaan om als gitarist en zanger Nederlandstalige nummers te gaan schrijven. Ik ging op zoek naar vormen, lagen en klanken die bij de Nederlandstalige nummers zouden passen. De achtergrond die ik heb als drummer heeft daarbij geholpen. De demo’s, die ik had gemaakt in mijn studentenkamer, zijn uiteindelijk door Roy van Rosendaal in Kytopia opgenomen en geproduceerd. Daar hebben de nummers hun definitieve vorm en sound gekregen."

Drummen is voor jou dus niet genoeg. Waar komt die drang vandaan om te schrijven?
"Als hyperactief kind wist ik zelf niet vaak wat ik met mijn energie aanmoest, behalve ermee slaan op het drumstel. Maar ik kwam er rond het begin van de middelbare school achter dat ik die energie ook over kon zetten in tonen en klanken. Zo ben ik een beetje begonnen aan het schrijven van een eigen materiaal.”

Dus het schrijven van liedjes lijkt een uitlaatklep voor je emoties. De liedjes op De Familie gaan voornamelijk over: familie. Zijn er bepaalde gebeurtenissen die je hebben getriggerd om hierover te schrijven?
"Mijn vader en moeder scheidden toen ik op de middelbare school zat. Dat is een gebeurtenis die ik heb vertaald naar het nummer ‘Zoals het was’. Ik wilde mijn perspectief van dat verhaal vertellen. Ik weet ook dat er veel kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen zijn met gescheiden ouders. Dat gaf mij ook motivatie om het nummer te schrijven. Verder zijn de nummers 'Vincent en Nathalie' echt opgedragen aan de naamdragers. Het nummer 'Zwem' gaat over jezelf beter leren kennen."

Vincent en Nathalie?
"Vincent is een hele goede vriend van me die in Zupthen woont. Daar kom ik vandaan. Vincent en ik childe vroeger veel, maakte muziek en skateboardde. Vincent is zelf een enorm goede muzikant en gitarist. Hij heeft nu een Instagram account genaamd @vinioes waar hij gitaarfilmpjes post die wel 13.000 views hebben. Echt cool om te checken als je van gitaarfilmpjes houdt!"

"En Nathalie is mijn grote zus. Ze woont nu in Zwolle samen met haar vriend Bas. Naast dat ik haar mijn hele leven al ken als mijn grote zus, zie ik haar nu ook als een hele sterke, slimme en knappe vrouw. Ze is nu bezig met haar Master Geschiedenis in Utrecht."


De Familie doet qua titel en sound heel erg denken aan Brown Feather Sparrow, At The Close of Every Day en Anderson. Mede door de incorporatie van synths en orgel-sounds. Wat zijn jouw grote invloeden geweest?
"Ik ben een erg groot fan van de New Yorkse band Porches. De zanger heet Aaron Main en zijn stem is geweldig! Ook de plaatsing van zijn zanglijnen zijn erg interessant. Verder luister ik veel naar Eefje de Visser, Weval en Unkown Mortal Orchestra. De sound van de EP komt grotendeels voort uit een oud Philips orgeltje dat ik heb gekocht op Marktplaats. Tijdens de totstandkoming van de sound van de EP heb ik daar veel mee gewerkt. Ik tapete de toetsen vast zodat de toon die ik vast plakte constant was. Daaroverheen verzon ik in grote lijnen de baspartij en daarna de drums. Samen met Roy van Rosendaal, Pieter Zaal, Mieke van Dam en Bart van Gemert zijn de nummers geworden zoals je ze hoort op de EP.”

De laatste keer dat we live zagen spelen was op Club No Man’s Land in Kytopia. De bezetting is inmiddels geroteerd, correct?
“Ja dat klopt. Samen met Mieke van Dam op toetsen en synthesizer, Bart van Gemert op drums en Pieter Zaal op bas zijn we begonnen. Pieter bast nog steeds bij ons maar Pim ten Have drumt nu bij ons en Roy van Rosendaal op speelt toetsen.”

En vanwaar de keuze om Nederlandstalige liedjes te schrijven?
"Dat komt door klasgenoten van mij. Op het Conservatorium schreef een aantal meisjes bij mij in de klas Nederlandstalige muziek. Dat vond ik toen al interessant, maar ik zag mijzelf dat nog niet doen. Vele experimenten in mijn muziek hebben ervoor gezorgd dat ik mijzelf wou strippen van alles waaraan ik gewoon was. Ik moest mijn eigen ‘ui’ schillen als het ware en naar mijn kern komen. Althans zo voelde dat toen heel erg voor mij. Ik wilde schrijven over onderwerpen die mij dierbaar waren.”

En dan het herkenbare artwork. We hebben het verhaal al eerder gehoord, maar kun nog eens delen wie dit heeft bedacht en gecreëerd?
“Het logo heb ik zelf in elkaar geflanst. Skateboarden is een grote hobby van me en veel inspiratie haal ik dan ook uit de skateboardwereld. Het logo is afgeleid van een merk dat 'Krooked Skateboards’ heet. De twee Figgie ogen staan voor bewust worden van je omgeving en met aandacht kijken hetgene wat je lief hebt. Het is gemaakt van kleine reepjes ducktape die ik geel heb gespoten en vervolgens heb ingescand op de computer.”

De EP is uit en jullie hebben een aantal lokale shows gedaan. Zijn er concrete plannen voor de (nabije) toekomst?
“Ja! De komende tijd ga ik veel schrijven aan de eerste plaat met daarop ongeveer twaalf nummers. In de tussentijd is het plan om rond december een akoestische sessie op te nemen, waarin er twee oude en twee nieuwe nummers te horen zijn. Tegelijkertijd willen we ons dan ook in december aanmelden voor de Popronde 2017. Rondom januari willen we graag een klein tourtje boeken door Nederland van zo’n tien tot vijftien shows en daaraan vast ook nog een aantal huiskamer concerten doen. Rondom februari is het plan om de de plaat opnemen en dan die hopelijk uitbrengen als we weer shows gaan spelen rondom juni, juli en augustus. We hebben er zin in!”