Vrijdagavond 13 mei 2016 en in een vol dB’s rijdt de Taxi voor één van de laatste keren. Die Taxi is Taxi to the Ocean, een legendarische Utrechtse band (oorspronkelijk uit Baarn) die bijna tien jaar geleden stopte en voor een paar reünie-optredens weer bij elkaar kwam. De laatste actieve jaren van Taxi to the Ocean liepen synchroon met de beginjaren van 3voor12/Utrecht. Ook wij wilden de Taxi-liedjes daarom nog wel een keer horen.

In november 2015 was er even groot nieuws: Johan gaf voor het eerst in tien jaar een optreden in het Hoornse café Swaf, op de afscheidsavond van café-eigenaar Nico Danenberg. Dat er die avond nog twee andere bands speelden, sneeuwde een beetje onder. Eén van die bands was Taxi to the Ocean, een vanuit Utrecht opererende band die in de eerste helft van deze eeuw een behoorlijke reputatie had opgebouwd en eind 2007 een tijdelijke stop inlaste om uiteindelijk nooit meer bij elkaar te komen. Tot die november-avond in Hoorn dus. Dat smaakte blijkbaar naar meer want een paar maanden later werd een heuse reünie-show in het Utrechtse dB’s aangekondigd. Op het affiche staan ook twee bevriende bands die ook al in de hoogtijdagen van Taxi actief waren: SallySkunk, die nog iets eerder dan Taxi to the Ocean stopte, en Aestrid die ontstond in de laatste Taxi-jaren en in die periode net zijn eerste demo uitbracht.

De toon wordt in een vol dB’s gezet door SallySkunk. De dwarse gitaarliedjes van de Utrechts/Amsterdamse band klinken nog steeds fris en vooral zanger Dries Twijnstra laat zich als een jonge hond gelden. Voor Aestrid, die als tweede speelt, liggen de zaken een stuk anders. De band is nog steeds actief, productiever dan ooit zelfs, en heeft nog niks van de drive verloren die zo kenmerkend is voor de huidige bezetting. Aestrid heeft de afgelopen maanden in de studio gezeten voor de opnames van het vierde album. De paar liedjes daarvan die vanavond wordt gespeeld smaakt in ieder geval naar meer. Ze liggen in het verlengde van nummers als 'Long Distance Runner' en 'Seattle or Portland' van het vorige album, maar zijn nog wat heftiger door het felle gitaarspel van Bo Menning en de beukende drums van Ray Murphy.

De hoofdspot van deze avond is vanzelfsprekend voor Taxi to the Ocean. Tijdens het optreden komt een mooie staalkaart van de nummers uit hun carrière voorbij, waarbij het accent vooral ligt op het laatste, zelfgetitlde album. Op het podium staan absoluut geen uitgebluste gasten die nog één keer hun kunstje doen. Integendeel zelfs, het heilige vuur brandt weer even heel hevig. Ondanks dat er bijna tien jaar zijn verstreken, zijn de rollen in de band nauwelijks veranderd. Just Posthumus als de overduidelijke frontman, bassist Joost Oskamp als zijn beweeglijke sidekick, broer Sander Oskamp als de geconcentreerde multi-instrumentalist, Robin van Saaze als de goede solo-gitarist die schijnbaar achteloos riffjes en solo’s uit zijn mouw schudt en drummer Remmert Velthuis die als drijvende kracht op de achtergrond die het speelse en verrassende spel van de andere bandleden bij elkaar houdt.

Als zanger/gitarist Just Posthumus merkt dat het publiek ook geniet van de reünie-show zegt hij grappend: "We gaan gewoon door, we hebben nog voor zes uur materiaal." Dat gebeurt echter niet. Na een show van iets meer dan een uur eindigt Taxi de avond met gedreven uitvoeringen van 'All Falls Down' en het achteraf passend getitelde 'This Is What It Is'. Er wordt door de enthousiaste bezoekers nog even kort geroepen om meer, maar het is goed zo. Het vijftal heeft het officieuze bandcredo 'Alles beter dan "net niet"' hoog gehouden. Voor velen is dit optreden misschien ook een nostalgie-trip, maar who cares? In zijn afsluitende praatje laat Posthumus overigens nog even weten dat er deze zomer waarschijnlijk nog een festivalshow komt. Wij gokken dat dat op zondag 3 juli is. Zet die datum maar alvast in de agenda voor de aller-allerlaatste rit van de Taxi.


Gezien: Taxi to the Ocean, Aestrid en SallySkunk, vrijdag 13 mei 2016 @ dB’s, Utrecht