John Coffey keert terug naar huis met The Homecoming

Uitverkocht minifestival in het teken van nieuwe EP A House For Thee

Tekst: Merijn Siben / Foto's: Rob Sneltjes ,

John Coffey is inmiddels geen onbekende meer in de Nederlandse rockwereld. Na een extensieve tourcyclus in 2015 vonden de heren het tijd om naar huis te gaan, naar hartje Utrecht welteverstaan. En de Ronda-zaal van TivoliVredenburg biedt daar, gezien het bordje ‘sold out’, een geschikt toneel voor. Opmerkelijk, want waar ze twee jaar geleden nog in De Helling optraden, staan ze nu voor een zaal met 2000 man.

Zo opmerkelijk is het eigenlijk niet, gezien het jaar dat ze achter de rug hebben. John Coffey was overal in 2015. Natuurlijk zullen ze de komende jaren nog voortdurend herinnerd worden aan de viral video met het glas bier, maar 2015 was ook het jaar waarin ze hun vierde album The Great News uitbrachten, op zowat elk festival van Nederland stonden en Europa rondreisden.

The Homecoming is niet alleen een viering van de in 2015 geboekte successen. De avond staat ook in het teken van de nieuwe EP A House for Thee. Deze EP brengt de ontwikkelingen rond de vluchtelingencrisis onder de aandacht. Hiernaast is er het nieuwe John Coffey-bier, gemaakt in samenwerking met Jopen. Met ook nog eens vier bands in het voorprogramma is er zelfs te spreken van een minifestival. Ook het niet-muzikale gedeelte is dik in orde: The Village doet mee met een koffiestand, catering wordt verzorgd door Just Like Your Mom en er is zelfs de mogelijkheid tattoo’s te zetten bij Hans Pasztjerik.

Helaas moesten Frank Carter and the Rattlesnakes wegens ziekte afzeggen, maar vervanging werd gevonden in de vorm van Swain en Mozes and The Firstborn. Samen met Black Peaks en King Gizzard and the Lizard Wizard zorgen ze voor een diverse line-up. De alternatieve punkband Swain wandelt als eerste het podium op. Zanger Noam is hierbij de grootste blikvanger dankzij zijn energieke bewegingen en gortdroge praatjes tussendoor. Zelfs wanneer hij bijna struikelt over de bedrading weet hij zich vrijwel direct te herpakken. Het geluid wordt helaas te sterk vervormd om de teksten echt goed te verstaan, maar desondanks fungeert de band als een prima bakje pleur om de dag mee op gang te brengen.

De jongens van Mozes and The Firstborn gooien het dan weer over een hele andere boeg. Gesandwicht tussen de punkrock van Swain en de sonische energie van Black Peaks presenteren zij aangename poprock. De band overtuigt dankzij een goed geluid, pakkende liedjes en een bescheiden maar aanstekelijke podiumpresentatie. Hun nieuwe EP Power Ranger is te beluisteren op hun website, dit optreden smaakt alvast naar meer.

De eerste echte verrassing van de avond is Black Peaks, een maniakale mathcore manifestatie uit Brighton. De stijl doet denken aan een mix tussen Deftones en Dillinger Escape Plan, met afwisseling van harde naar zachte passages. Bij deze Britten speelt de Ronda zelf voor het eerst een belangrijke rol. Verbazingwekkend genoeg lijkt het toestromende publiek de bij vlagen a-ritmische en chaotische muziek namelijk prima te waarderen. Dit resulteert in de eerste moshpits, crowdsurfers en stagedivers. Laatstgenoemden besluiten bij gebrek aan genoeg opvangers om zich het podium eigen te maken. Dit alles tot goedkeuring van de band, die zichtbaar geniet van het Utrechtse enthousiasme. "This might be the best show we have ever played, you were astounding!", volgens zanger Will Gardner.

Het muzikale hoogtepunt van de avond behoort echter tot het Australische King Gizzard and the Lizard Wizard. Zij maken psychedelische rock ‘n’ roll met een dikke scheut surfpunk, vergezeld door visuals zoals enkel een op LSD trippende hippie die kan verzinnen. Er is weinig tijd voor praatjes tussendoor, en dat komt het optreden alleen maar ten goede. Hierdoor lijkt de band één lange compositie te spelen met een opbouw en een royale pay-off. Het is duidelijk: deze mannen vertellen een verhaal. Het wordt niet echt duidelijk waar dit verhaal over gaat, maar er zijn in ieder geval gekleurde krokodillen bij betrokken. King Gizzard and the Lizard Wizard; Utrecht ziet u graag terug.

Wat valt er nog te zeggen over John Coffey na deze avond? Ze veroorzaken een moshpit tot aan de bar, er is veel confetti, een ballade op het balkon en tientallen stagedivers... John Coffey doen waar ze goed in zijn. En dat staat garant voor een uitputtend punkpartijtje voor eenieder die zich voor enkele uren weer als een opgefokte tiener wil gedragen. The Homecoming is de kers op de taart van een goed jaar voor John Coffey. Of beter nog: de kick-off van een nieuwe fase.

Gezien: John Coffey @ The Homecoming, zaterdag 5 maart 2016 @ Ronda, TivoliVredenburg