In de eerste helft van de jaren '00 werd Amersfoort als hiphopstad op de kaart gezet door het collectief D.A.C. (De Amersfoortse Coöperatie). De albums DiDACtici (2002) en Professioneel Chillen (2005) werden goed ontvangen, er kwamen clips voorbij op The Box (kent u het nog?) en Lowlands werd in 2003 afgebroken door de rappers. Officieel is de groep nooit gestopt, maar na 2005 ging ieder zijn eigen weg: zo begon Jiggy Djé het succesvolle label Noah's Ark, deed Wudstik mee aan The Voice of Holland en stond Diggy Dex recentelijk nog op het podium met Guus Meeuwis. Na zo'n tien jaar hebben ze echter toch weer de tijd gevonden om een show te geven, vermoedelijk eenmalig. Donderdag 22 december stonden ze daarom in Fluor, waar ze samen met het publiek even terug gingen in de tijd.

De euforie is voelbaar als de eerste leden van D.A.C. het podium betreden. Meer dan tien jaar hebben de Amersfoorters hierop moeten wachten. Natuurlijk: de meeste leden van de achtkoppige rapgroep zijn volop actief gebleven in de rapscene maar gezamenlijk vormden ze toch een uniek collectief; vijf rappers en drie producers die samen een enorme impuls aan de Amersfoortse hiphopscene hebben gegeven. Bovendien is een flink deel van de zaal opgegroeid met de muziek van D.A.C. Zowel voor de groep zelf als het voor publiek is de avond van 22 december één grote nostalgie-trip.

Bijna dan. Naast een uniek optreden van D.A.C. is er namelijk ook een voorprogramma van Mario Kartel, het samenwerkingsverband van producer Yung Felix, zanger/rapper Tellem, de rappers Big2 (The Opposites) en SpaceKees. Een fraaie, maar ietwat gewaagde keuze. Mario Kartel klinkt namelijk heel erg 2016. Zitten old school hiphopliefhebbers van in de dertig daarop te wachten? Mooi is wel hoe zo de oudere generatie wordt verbonden met de generatie van nu. Mario Kartel weet het publiek toch redelijk in beweging te krijgen met een solide show, sterk opgebouwd van luchtige melodieën naar een donkerder, trap-georiënteerd geluid. Toch merk je dat dit niet is waar het publiek voor komt, al gaat vooraan een groepje jongeren wel uit zijn dak.

Als host van de avond Waldo Volmer even later de langverwachte aankondiging doet, is meteen alle aandacht bij het podium. Daar wordt de spanning opgebouwd door eerst videobeelden van D.A.C.-leden te laten zien, waarna Wudstik en Jiggy Djé (en dj Frankie Boxcutter, geen D.A.C.-lid) onder luid gejuich het podium opkomen en het eerste nummer inzetten. Meteen rapt men in groten getale mee. Even later komen ook Hux B en Diggy Dex, en uiteindelijk Grootmeester Jan op.

Al snel blijken alle ingrediënten voor een memorabele avond aanwezig: een enthousiaste rapgroep, een zo mogelijk nog enthousiaster publiek, een setlist die bewijst dat er nog geen enkele sleet is gekomen op de muziek van D.A.C., fraaie anekdotes en zelfs wat emotionele momenten. Een hoogtepunt van de avond is 'Ik Meen 't Echt', een track die Grootmeester Jan heeft geschreven voor zijn overleden broer. "Can I have a moment of silence", vraagt hij het publiek en tussen al het gespring en gejoel blijkt daar ook ruimte voor. Grootmeester Jan is zichtbaar ontroerd door de waardering die hij krijgt.

De ene na de andere D.A.C.-klassieker komt voorbij, afgewisseld door enkele soloplaten van de leden. 'Springstof', 'Maak Kennis met Klasse', 'Hiphopisdesjit', maar ook bijvoorbeeld 'Breek' van Wudstik, 'Slaap Lekker' van Diggy Dex en 'Blauw Bloed' van Jiggy Djé worden stuk voor stuk warm onthaald en volop meegezongen en -gerapt. Zelfs SpaceKees, geen lid van de groep maar wel iemand die altijd dicht bij ze stond, krijgt zijn eigen momenten met 'Ik Wil een Meisje' en 'Is 't Dan Zo Kut'. Tussendoor worden herinneringen opgehaald, zoals die ene keer dat Hux B vijf minuten voor een show opgesloten op de wc zat, of hoe ze hun debuutalbum opnamen op de zolder van Darin's ouderlijke huis, de jointjes snel verstoppend als zijn moeder binnenkwam. Darin G is overigens één van de drie producers, maar waar zijn die producers eigenlijk? Halverwege beginnen er mensen naar Darin te vragen.

Tijdens één van de grootste klassiekers, 'De Amersfoortse Pracht', komt Darin G dan eindelijk tevoorschijn. Het is het enige nummer waar hij ook een stuk op rapt. Ook Clenn wordt erbij gehaald, waarmee de twee oorspronkelijke leden samen op het podium staan (D.A.C. stond toen nog voor Darin and Clenn). Een mooi moment en ze krijgen alle lof die ze verdienen. Er is echter één grote afwezige: Mr. Fonc. Niet alleen is hij nergens te bekennen, hij wordt zelfs geen enkele keer genoemd. Merkwaardig.

Na één uur en drie kwartier is de show voorbij, maar het publiek wil meer. Daar zijn de rappers wel voor in, "nu ze er toch zijn". In de toegift besluiten ze om een aantal nummers gewoon nog een keer te spelen met daarnaast nog enkele solotracks. Het wordt echter al snel wat rommelig en melig, en net op tijd sluit de groep af door voor de tweede keer 'Doorhalen' te spelen. De enorme energie die het publiek hier nog toont laat zien hoe geslaagd deze show was.


Gezien: Mario Kartel & D.A.C., donderdag 22 december 2016 @ Fluor, Amersfoort