Een albumpresentatie upgraden naar een minifestival kan getuigen van grootheidswaan, maar daar is bij Timan (We vs. Death, Shuriken, Wander) geen sprake van. Van een vooropgezet plan was volgens Timan geen sprake: “Toen ik de Metaal Kathedraal van binnen zag, besloot ik dat ik hier mijn album wilde presenteren. Het idee voor een minifestival ontstond heel natuurlijk. Uit de vriendschappen die ik dankzij mijn andere bands heb opgebouwd, heb ik een mooie club artiesten weten te verzamelen die samen met mij de line-up van aanstaande zondag vormen. Wat ik voor ogen heb is een gemoedelijk en vooral relaxed festival. Gewoon goede muziek en geen gedoe met meerdere bands die tegelijkertijd spelen.”
In We vs. Death, Shuriken en Wander neemt Timan gitaar en bas voor zijn rekening, maar voor Boyle ging hij in zijn eentje met de volledige ontwikkeling van de muziek aan de slag. Het zijn voornamelijk ideeën die hij niet kon plaatsen bij één van zijn andere bands. De tracks op Release zijn allemaal zelf geschreven en ingespeeld in de Newground Studio, maar tijdens het masteren besloot hij een band te vormen. “Het leek me toch wel mooi om het project live te gaan brengen, maar daarvoor had ik een band nodig. Ik heb nu een viertal bandleden verzameld met wie ik onwaarschijnlijk goed kan samenwerken. Boyle stond dus eerst voor een soloproject, maar nu staat Boyle voor de band.” Toch voelt de naam voor Timan als iets heel persoonlijks. Boyle is de naam van het Canadese plaatsje waar Timan op 17-jarige leeftijd een tijd woonde als uitwisselingsstudent. Deze ervaring is de bron van inspiratie voor het album. “De sneeuw stond er twee meter hoog en ik werd compleet teruggeworpen op mezelf,” aldus Timan. Niet zo gek dus dat de tot nu toe uitgebrachte nummers omschreven worden als Indie/folk met een verstild, donker en melancholisch karakter. Eerder dit jaar bracht hij de nummers Former Glory, My Future en Floating uit. Boyle heeft er inmiddels een aantal optredens opzitten in onder andere Duitsland en is daarmee klaar voor de grote presentatie. Met Release opent Timan een boekje over zichzelf, maar bang om zich bloot te geven is hij niet. “Eigenlijk vond ik het een grotere drempel om thuis in mijn eentje vertrouwd te raken met mijn zang en gitaarspel, dan om te spelen voor publiek. Maar ook daar ben ik ondertussen wel aan gewend.”