Tim Showalter is wel de laatste die er rouwig om is dat het optreden van zijn Strand of Oaks op de valreep verplaatst werd van EKKO naar De Helling. 'I feel emotional, I never played for this amount of people', vertelt hij zijn toehoorders bijna verontschuldigend. Dan: 'I fucking love you guys!' Strand of Oaks stond woensdagavond in een uitverkochte Helling.

Die verplaatsing van EKKO naar De Helling werd uit noodzaak geboren, maar blijkt vanavond geen slechte zet. De laatste kaarten gaan er via de voordeur uit, waar zich rond achten nog een lange rij bezoekers ophoudt. Even later kan het kartonnetje met 'Uitverkocht' aan de klink. Niet dat De Helling al volstroomt voor Coppersky trouwens, maar de Utrechters spelen voor een goed gevulde zaal. Een half uurtje rechttoe rechtaan-rock blijkt een prima opening voor een avond die in het teken staat van de grotere gebaren. De stadsode 'Hometown Show' valt natuurlijk goed bij dit overwegend 030-publiek. Coppersky eindigt met een doordenderend instrumentaal outro; de band dartelt plagerig rond drummer Ray Murphy en 'schouderduwt' elkaar naar de randen van het podium. Grote grijnzen, ook in de zaal. Energieke liveband.

Als Showalter zijn eerste akkoorden aanslaat staat De Helling rammetjevol. Ja, dit optreden van Strand of Oaks is zo'n avond waar je je zuur bevochten plekje voor het podium moet verdedigen. Met nauwkeurig getimede plaspauzes en bier dat per dienblad dient te worden besteld. Zo niet; droogstaan en afknijpen. Want eigenlijk wil je geen seconde missen. Tim Showalter dus, de man waar het deze avond om draait. Als Strand of Oaks leerden we hem kennen als treurige tokkelaar, maar met het vorig jaar verschenen HEAL liet hij zich van een andere kant zien. Op dat album gaat Showalter op zoek naar 'Het Grote Gebaar'; HEAL is een solide rockplaat waarmee Strand of Oaks nadrukkelijk verwijst naar zijn muzikale invloeden. New wave, (synt- en prog)rock en een enkele krachtige ballade vormen een vrij juichend ontvangen langspeler. Bombastisch, wat pompeus en luisterend naar een albumtitel die niet voor niets in hoofdletters wordt geschreven.
 

HEAL is krachtig genoeg om stadions te bedwingen, maar wat dat betreft is Strand of Oaks nog een goed bewaard geheim. Zijn show in EKKO in 2014 was voor velen één van de hoogtepunten van het muzikale jaar. Daar heeft Showalter deze volle Helling mede aan te danken. Afgaand op de muziek van Strand of Oaks is Showalter een (te) gekke verschijning; een beer van een vent, met een lange, rommelige bos haar en een dito baard en een gigantisch tijgerwezen op zijn rechterarm. Hagrid op kistjes eigenlijk, eenzelfde soort oprechte goedzak als de dierenvriend uit de Harry Potter-boeken.

Strand of Oaks opent vanavond met HEAL, dat op plaat gedrenkt is in synths maar vanavond wordt opgediend als rockstamper. Die new wave-invloeden negeert Strand of Oaks live, maar worden niet gemist. Showalter heeft een strakke band om zich heen verzameld die hij al allitererend in het zonnetje zet. Vooral drummer Mike Sneeringer (ook Kurt Vile, War on Drugs, Purling Hiss) wordt nagenoeg heilig verklaard: 'The prince of percussion, the dominatrix of drums'. Showalter zet zijn woorden kracht bij met gekke bekken en theatrale armgebaren. Of theatraal? Elk woord lijkt uit zijn tenen te komen, zelden zagen we zo'n oprechte artiest, verbluft door het aantal mensen voor hem. Zo niet dan is hij een briljante acteur. Dat is 'ie niet. Strand of Oaks bereikt met achteloos gemak de achterste linies van De Helling. Wanneer Showalter een blokje solonummers speelt zijn het alleen de zoemende ventilatoren die een geïrriteerd 'ssst' toegeworpen krijgen. Dat hij door zijn oeverloze gepraat eigenlijk de vaart uit zijn set haalt deert niemand. Hij komt er zelfs mee weg ons een grote familie te noemen. Vanavond verworden we graag tot een grote groep TROS vrienden.
 
En zo hangt er na de afsluitende cover van The Replacements' 'Alex Chilton' een zeldzaam soort euforie in De Helling. Draaft HEAL qua bombast nog weleens door, live overtuigt de plaat immens. Zonder aan bombast in te leveren overigens.

Gezien: Strand of Oaks en Coppersky, woensdag 19 augustus 2015 @ De Helling