Even energiek als vijf jaar geleden heet zanger Hannes Malecki ons na het openingsnummer van harte welkom bij zijn 'radiostation'. Meteen worden de armen gespreid als een vliegtuig en wordt ’Wir Wollen Keine Menschen Sein‘ ingezet. Een goede zet, want dit is een meezinger en het publiek is meteen op de hand van de zanger.

Ook de danseressen zijn weer mee en staan aan weerszijden van het podium te dansen en te drummen en mogen soms zelfs naar voren komen om met wat vlaggen te zwaaien of papieren vliegtuigjes het publiek in te gooien. Soms doen ze ook of ze vol overtuiging wat refreintjes meezingen, maar deze refreintjes komen netjes van een bandje. Maar ach, of je ze dat playbacken nou kwalijk moet nemen? Het gaat bij Welle:Erdball toch vooral om de show.

Maar dat is een heikel punt. Aangezien de band muzikaal weinig extra kan bieden dan op plaat, hangt alles van de show af. En die hapert zo nu en dan nog wel eens vanavond. Danseres nummer twee heeft duidelijk haar avond niet. Ze staat het hele optreden zenuwachtig naar haar collega te loeren om te kijken wat de danspasjes ook alweer waren, die ze constant vergeet. Ook het vlaggen wapperen gaat mis (ze wappert de vlag in de knoop) en met de microfoon wordt onhandig geklungeld. Al met al genoeg om flink af te leiden. Verder heeft de band duidelijk moeite met de hoge temperaturen in de zaal; dat moet ook niet meevallen in zo’n driedelig pak. Zanger Malecki biedt op een zeker moment honderd euro voor degene die hem een molecuul zuurstof kan brengen.

Ach, het is leuk om alle gouwe ouwen weer eens voorbij te horen komen, en best vermakelijk was het ook wel. Maar een extra oefensessie met de danseres zou voor een volgende keer geen kwaad kunnen. Als ze over vijf jaar Summer Darkness weer eens aandoen hebben ze nog tijd zat om te oefenen.

Gezien: Welle: Erdball (Summer Darkness 2013), 27 juli 2013 @ Tivoli Oudegracht, Utrecht