Het is nog vrij rustig in de zaal wanneer Deacon zijn set van een half uur ten gehore brengt. De vrij basic opgezette rocknummers worden strak uitgevoerd, maar het lijkt de band enigszins aan bezieling en echte uitschieters te ontbreken. Het is overigens de afscheidsshow van de band, waarvan toetsenist Joël Agterbosch inmiddels is overgestapt naar de Tenement Kids en dus later deze avond voor de tweede maal ten tonele verschijnt. Het geluid is goed en de sfeer prima.
Tenement Kids: kinderlijk eenvoudig overtuigend in EKKO
CD-release show op 6 oktober 2012
Na vier jaren noeste arbeid aan de opvolger van 'We’ve All Been Down' en een intensieve promotiecampagne (waaronder het dagelijks posten op internet van een nummer van de nieuwe plaat, compleet met songtekst en videobeelden), staan de Tenement Kids vanavond in EKKO om hun nieuwste werk, simpelweg genaamd 'Tenement Kids', aan het grote publiek te presenteren. De plaat is precies een dag eerder verschenen via Suburban Records en de Kids worden vanavond in EKKO vergezeld door twee bevriende bands, een uit de Achterhoek: Deacon, en een uit Wijhe, Salland: Paceshifters.
Aan bezieling zeker geen gebrek bij Paceshifters. Deze jonge honden bijten zich vanaf de eerste tonen al piepend en krakend gretig vast in je nek met hun rauwe gitaarrock. De zangpartijen van de twee broers Paul (zang/bas) en Seb Dokman (zang/gitaar) wisselen elkaar prima af en drummer Koen Klarenbeek drumt alsof zijn leven er vanaf hangt. Paceshifters bracht onlangs een nieuwe cd, 'Home', uit (opgenomen in Colorado met producer Ed Stasium) en stonden al eens in De Wereld Draait Door en op festivals als Zwarte Cross en Eurosonic. Ondanks hun jonge leeftijd weet dit drietal precies waar Abraham de mosterd moet halen: bands als Mudhoney, Motörhead en Supersuckers zijn nooit ver weg. Deze band is absoluut een belofte voor de toekomst.
Dan het moment waarop iedereen heeft gewacht. De Tenement Kids komen, zien en overwinnen. Er is niet veel voor nodig om de inmiddels behoorlijk volgelopen zaal overstag te krijgen. Grootste blikvanger is zanger/gitarist Gijs Wilbrink, die met zijn rauwe maar melodieuze stemgeluid en bevlogen presentatie pure adrenaline en rock ‘n roll uitstraalt. De band heeft de twee achtergrondzangeressen meegenomen die ook op enkele nummers van de plaat te horen zijn, en tevens is het vanavond het live-debuut van toetsenist Joël Agterbosch. Met zeven personen staat het podium dus behoorlijk vol.
Als geheel staat Tenement Kids als een huis: een strakke en bevlogen rockband. Want ook al is de muziek van de Kids door de jaren heen geëvolueerd van meer punkrock-georiënteerd naar een sound die beïnvloed is door americana en soul, het is nog steeds onmiskenbaar een rockband. Misschien zit dat de Tenement Kids op momenten dan nog in de weg, want het echte soul-of americana-gevoel binnen de muziek komt daardoor niet altijd uit de verf. Tevens kan er dynamisch gezien nog wel iets veranderen, want de hardere nummers komen enigszins te zacht, en de zachte te hard over. Dit kan echter ook deels te maken hebben met het geluid, want in de zaal worden grote delen van het concert overheerst door zang, toetsen, bas en drums, terwijl de gitaren van Martijn Koetsier en Gijs Wilbrink regelmatig lijken te worden ondergesneeuwd. Maar wie maalt daar vervolgens nog om wanneer de avond zo’n mooi feestje is? Want dat was het zeker: een heel leuk release-feestje van een band die nog veel kan bereiken in de toekomst.
Gezien: Tenement Kids, Paceshifters en Deacon, EKKO, 6 oktober 2012