Met maar liefst twee shows, een op dinsdag en een op woensdag, opent Colin Stetson Le Guess Who? in EKKO. De saxofoonspeler tourt als bandlid met Arcade Fire en Bon Iver en werkte in het verleden samen met onder andere Tom Waits, The National en Feist. In EKKO staat hij echter in de meest minimale bezetting denkbaar, hier doet hij het solo op het podium met slechts een bas-, een altsaxofoon en een stoel, waarop hij niet eens gaat zitten. Stetson mag dan klein van stuk zijn, de enorme bassaxofoon – die meer dan de helft van zijn lengte beslaat – beheerst hij als een meester. Door middel van een circulaire ademhalingstechniek (denk: didgeridoo) weet hij zonder enige onderbreking in het geluid lange stukken te spelen. Maar het is niet alleen de blaastechniek die zijn geluid uniek maakt.

Elk geluid dat Stetson produceert maakt onderdeel uit van zijn muziek. Vandaar dat hij op het podium gebruikmaakt van meerdere microfoons, waarvan er bijvoorbeeld een op zijn keel bevestigd is. Zo betrekt hij ook zijn ademhaling en keelklanken die bijna aandoen als vocalen in zijn nummers. Het ritme onder het geheel wordt gevormd door de percussie van de kleppen. En zo kijk je naar een man, die gewapend met slechts één saxofoon een geluid weet te produceren dat klinkt als een volbemenst podium dat vrijwel onmogelijk door één persoon voortgebracht had kunnen worden.

Het resultaat is rauw en surreëel in meerdere dimensies. Stetson laat het publiek meevaren op de hypnotiserende kadans van zijn nummers en trekt het mee in thema's als eenzaamheid en onheil. Dat publiek heeft het zeker niet per definitie makkelijk. De geluiden zijn rauw en de melodielijnen veranderen elke keer op het moment dat je ze denkt door te hebben. De solo multi-instrumentalist speelt vooral nummers van zijn laatste album New History Warfare Vol.2: Judges dat hij in 2011 uitbracht. Zo opent hij met het overweldigende 'Judges' en volgen hoogtepunten als  'Home' en 'A dream of Water'. Bijzonder is ook 'The Righteous Wrath of an Honourable Man', een van de nummers waarvoor hij zijn bassaxofoon inruilt voor een alt. Dit lichtere geluid is een aardig contrast met de zware bas; het klinkt alsof hij in de Wrath de echo van zijn eigen saxofoon verzorgt.

In je eentje een geluid produceren dat gelijk staat aan een hele band, moet wel veel van een lichaam eisen. Stetson kijkt meer dan eens gepijnigd naar zijn handen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Stetson na een uurtje het podium weer verlaat. In korte tijd heeft hij alles eruit geknald wat hij in zich had, het publiek snapt dat en er wordt niet om een toegift gevraagd; het is goed zo.

En voor die het thuis ook eens wil proberen, hier vertelt Stetson hoe het nummer Judges in elkaar zit.

Gezien: Colin Stetson @  Le Guess Who?, dinsdag 27 november 2012 @ EKKO, Utrecht.