Het onderlinge contact tussen de strijdende bands lijkt vanavond goed. Nog voor het eerste optreden is begonnen, heerst er een ongedwongen en relaxte sfeer in het politiek cultureel centrum aan de Voorstraat. Dat is opvallend, aangezien het vanavond toch echt erop of eronder is voor de vijf acts die optreden. Van een sterke concurrentiestrijd is echter geen sprake en zowel het publiek als de bands zelf lijken bij vlagen net zo veel waarde te hechten aan een biertje als aan de competitie die gaande is. Of lijkt dat maar zo, doordat presentator Boem-BAS-Tiek, alias Bas Allein Richir, tussen zijn aankondigingen door vooral de nadruk legt op de noodzaak van dat biertje?

Iedere band heeft vanavond twintig minuten de tijd om de jury te overtuigen. Een half uurtje later dan gepland opent het ietwat lompe maar energieke MWAAH. Het vijftal weet met veel geweld zijn stempel op de avond te drukken en als de hoofdleus van elk refrein maar vaak genoeg herhaald wordt, is het publiek ook niet te flauw om zo nu en dan ongegeneerd mee te schreeuwen. Met een bijna agressief klinkend “Zijn jullie al doof? Mooi zo!” laat een van de rappers weten het prima naar zijn zin te hebben.

Die hoge mate van interactie neemt bij de tweede band veel minder de overhand. Ondersteboven creëert een intens geluid met hun experimentele mix van verschillende genres en presenteert zich veel ingetogener dan MWAAH. Al na twee van de vijf optredens is duidelijk dat er vanavond sprake is van een hoge diversiteit op zowel het gebied van muziek als presentatie.

Na zijn zoveelste biertje kondigt presentator Boem-BAS-Tiek, met een nog even quasi-nonchalante houding als een uur eerder, de derde band aan. In het kleine zaaltje van ACU luistert iedereen verstild naar Guy Corneille en band. Tussen de nummers door vertelt Guy anekdotes om de afstand tussen hem en zijn publiek kleiner te maken. Naarmate het optreden vordert pakt de band verder uit als het op volume aankomt. Opvallend is het contrast tussen de kalme, in zichzelf gekeerde Guy op het podium en de Guy die we eerder deze avond in het publiek hevig zagen headbangen bij MWAAH.
 
Tussen alle optredens door haasten de bezoekers zich naar de bar. Er wordt klaarblijkelijk niet alleen genoten van de muziek; men komt ook om het weekend eens even goed in te luiden. Solid Frame is dan ook al even aan het spelen wanneer het publiek langzaamaan de zaal weer binnendruppelt, al staan de fans vooraan enthousiast mee te klappen. Vrij makkelijk krijgt de band ook de rest van de zaal mee, wat ze hoogstwaarschijnlijk te danken hebben aan hun aanstekelijke liedjes met een sterke opbouw.

Alsof de cirkel rond moet zijn, eindigt de avond met evenveel muzikaal geweld als waar die mee begon. Kids With Guns was in oktober 2011 nog 3voor12/Utrecht Selecteert, nadat ze in de zomer voor vijfduizend studenten in Athene hun debuutoptreden hadden gegeven. Vanaf de eerste inzet verliezen beide heren zich totaal in hun muziek en voor de zanger is het podium niet groot genoeg. De heren spelen weinig gedoseerd, wat soms ten koste gaat van de kwalitatief goede liedjes, maar het lijkt erop dat Kids With Guns vanavond eigenlijk niets anders wil dan gewoon een feestje bouwen.

Aan het einde van de avond houdt de jury zich opvallend genoeg stil en laat het woord over aan Boem-BAS-Tiek, die voor de laatste keer in zijn zilverkleurige legging op het podium verschijnt. Hij weet het moment suprême nog even te rekken maar maakt, na een eervolle vermelding voor MWAAH, bekend dat Guy Corneille degene is die op zaterdag 31 maart in de finale staat. De drie bandleden worden op handen naar het podium gedragen. Met een slok champagne achter te kiezen benadrukt Guy nog eens dat hij MWAAH “ook helemaal te gek” vond, terwijl de leden van diezelfde band met enige teleurstelling op de gezichten nog een biertje bestellen aan de bar.

Gezien: wildcardronde Clash of the Titans met MWAAH, Ondersteboven, Guy Corneille, Solid Frame en Kids With Guns, vrijdag 24 februari 2012 @ ACU, Utrecht.