Veel neofolkbands kunnen niet zonder geflirt met fascisme en vanwege dat bruine tintje moeten veel mensen niets van deze muziek hebben. Dergelijke acts werden voorheen dan ook weggestopt op kleinere podia, maar dit jaar wordt de grote zaal van Tivoli geopend met een van de grote, nieuwere namen in het genre.

Geen typische neofolk
Rome is ook geen typische neofolk-band. Zanger, gitarist en frontman Jerome Reuter is geïnspireerd door uiterst linkse, anarchistische schrijvers en muzikanten als Albert Camus en Leo Ferré. Ook is de muziek minder bombastisch dan die van vele genregenoten. Zeker het laatste album van Rome zou zo in de bak met singer-songwriters kunnen: een geluid dat blijkbaar veel mensen kan bekoren, want het is al flink druk in de zaal.

Drie bandleden verlaten podium
Een vroeg tijdstip valt natuurlijk zwaar voor iedere gothic-act, maar zeker voor de ingetogen muziek van Rome. Reuter merkt dan ook op dat het voor de band aanvoelt als een soundcheck. Helaas klinkt het ook alsof de band nog niet echt wakker is, vooral de toetsenist zit er af en toe flink naast. Rome weet dan ook niet meteen te beklijven. De nummers blijken niet allemaal even sterk, kennen weinig ontwikkeling en kabbelen voort zonder climax. Reuters diepe zang is weliswaar van een imponerende schoonheid, maar na ieder nummer wendt hij zich af van het applaudisserende publiek, alsof hij het gevoel heeft dat hij het niet verdient. De rest van de band voegt weinig toe: de drummer beperkt zich tot wat kleine percussie, daarnaast zit nog een half verstopte bassist en de contrabassist is amper te horen. Na een halfuur vertrekt dit drietal zelfs, en blijven alleen Reuter en de toetsenist over.

Soundcheckgevoel voorbij
En opeens wordt het optreden intiemer. Als de andere bandleden weer terugkomen, gooit de drummer er een stevig marsritme in en volgt een veelbelovend nummer van hun in november te verschijnen nieuwe album. Het soundcheckgevoel is dan definitief voorbij, getuige ook Reuter die rond half vijf een track aankondigt als “the last one for this night”.

Rome overtuigt als opener
Dat wordt het uiteindelijk niet, want het publiek is klaargestoomd om een encore af te dwingen. Reuter blijkt echter geen applausjunkie: hij vraagt het publiek om zich het complete toegiftsritueel maar voor te stellen en sluit af met het prachtige 'Swords to Rust'. Het toont aan dat een sympathieke en volwassen neofolk-band als Rome op muzikale overtuigingskracht een grote zaal als Tivoli Oudegracht voor zich kan winnen. Zeker geen gedoodverfde opener voor de eerste echte festivaldag, maar – zo blijkt uiteindelijk – absoluut een geschikte.

Gezien: Rome tijdens Summer Darkness, zaterdag 30 juli 2011 @ Tivoli, Utrecht.