De Speech, een initiatief van het Groningse LPG, hing al een tijdje in de lucht. Al in de jongste dagen van 2009 maakte de band melding van de komst van het nieuwe magazine/platform waarop de band z’n creatieve veelzijdigheid wil presenteren. Of, zoals ze het zelf zo mooi zeggen: “Zie het als een moment dat we met het mes op een glas tikken, aan het begin van een speech.”
Het duurde uiteindelijk tot medio september 2010 voor de eerste editie van De Speech zich zou materialiseren in de brievenbussen van de abonnees. Het lag voor de hand dat muziek een grote rol zou gaan spelen. De eerste zending bevat dan ook een EP met vier nummers van Alamo Race Track, Herrek, LPG zelf en At The Close Of Everyday, elk in een dag- en een nachtversie. Dag en nacht, licht en donker of tegenstellingen in de breedste zin zijn het thema van de eerste Speech. Een belangrijk onderdeel van het concept zijn live-performances die verder gaan waar het postpakket ophoudt. Er zijn vijf voorstellingen van De Speech gepland door het land, waaronder vanavond in Tivoli De Helling.
De bezoekers druppelen langzaam de Helling binnen en verbazen zich bij het betreden van de zaal over de indeling en de aankleding. Belichting, schilderijen en videoprojecties maken blijkbaar indruk en zeker nieuwsgierig naar wat komen gaat. Een klein podium links in de zaal is het nachtpodium, leren we van Nyk de Vries, de spreekstalmeester van de avond. De drie bands die deze avond optreden (Herrek is er deze keer niet bij) rouleren tussen dit kleine nachtpodium en het grotere dagpodium.
Het is interessant om te horen hoe de drie bands invulling geven aan hun dag- en nachtperformance. LPG kiest op het nachtpodium voor donkere, grimmige songs en voor een extravert optreden op het dagpodium. At The Close Of Everyday verruilt op zijn beurt de opgewekte dagversies van hun slimme gitaarsongs voor nachtversies waarin de traagheid en echoënde gitaren het veranderde tijdsbesef en de leegte van de nacht verbeelden. De soms kinderlijk simpele melodieën van Alamo Race Track zijn in de dagversie lichtvoetig en in de nachtversie juist dromerig.
Dichter Nyk de Vries draagt tussen de dag- en nachtoptredens twee aan elkaar gespiegelde verhalen voor waarin niets is wat het lijkt. Het VJ-collectief Snow illustreert de verhalen met ter plaatse gemaakte en gemonteerde videobeelden. Dit is overigens ook gedurende de optredens het geval. Beelden van scènes met groene heuvellandschappen, fanfares van opwindbare speelgoedmannetjes en beelden van dichte bossen begeleiden de optredens.
Al met al is er veel te zien en te genieten, maar de grote aantrekkingskracht van de avond is, ondanks al het moois eromheen, de kans om eindelijk nieuw materiaal van zowel LPG als Alamo Race Track te horen. Met name de laatste band laat een verrassende ontwikkeling horen. De liedjes barsten uit hun voegen van de uiteenlopende invloeden en inventieve instrumentale invullingen. Dezelfde slide-gitaar die een nieuwe ballad een americanagevoel geeft, brengt in ‘Black Cat John Brown’ een calypso-achtige sfeer. De charmant rommelige set boeit en smaakt naar heel veel meer. Het is een waardig einde van deze eerste editie van De Speech.
De tweede editie van de De Speech is gepland in april 2011.
Gezien: De Speech, met Alamo Race Track, LPG, Herrek en At The Close Of Everyday, zondag 3 oktober 2010 @Tivoli de Helling